Afgelopen week was druk en vloog dan ook voorbij. Tussendoor nog genoten van het lekkere weer, heerlijk. Maar goed, zoals gewoonlijk was het dus druk en terwijl ik eindelijk even kon zitten kwam er op tv een item voorbij over het feit dat Nederlandse moeders voornamelijk part time werken. Wij schijnen daarin dus koploper te zijn in Europa. In de landen om ons heen is het kennelijk een bijzonder fenomeen.
Ik ben een beetje allergisch voor dit soort items, want hoezo werken wij part time, voor een werkgever misschien, maar doen we daarnaast dan niets?!
Laten we er vanuit gaan dat de werkende moeder gemiddeld 24 uur per week werkt, dat zijn drie hele dagen. Zitten zij dan de overige vier dagen op de bank? Daar krijg je de kans niet voor hoor met kinderen!
Ik ben sowieso niet het type dat stilzit. Ik ben ook niet het type dat tussen de middag, als Milan slaapt, ook even een oogje dicht doet. Nooit gedaan, ook niet in de 1,5 jaar dat het slapen helemaal een drama was. Ik veroordeel niemand, maar ik vind het gewoon zonde van de tijd. Daarnaast zou ik veel te bang zijn dat ik zo vast zou slapen, dat ik het niet zou horen als er wat met Milan zou zijn.
Het was juist fijn als hij even sliep, want dan had ik mijn handen vrij. Voor de administratie, de webshop, mail beantwoorden, bestellingen inpakken, telefoontjes plegen zonder Dora op de achtergrond etc.
Mijn ervaring is inmiddels, en dat hoor ik ook om mij heen, dat je nooit klaar bent. Er ligt altijd wel was, iets te strijken, eten dat gekookt moet worden, de stofzuiger wacht ook geduldig en de ramen zijn er om doorheen te kijken, dus moeten ze gezeemd worden.
Part time werken naast je full time baan thuis of nog een bedrijf, ik heb er respect voor! Dan is het meer dan full time werken. Ik hoop dat Milan later zegt dat zijn ouders (allebei dus) altijd heel hard hebben gewerkt om ervoor te zorgen dat hij het goed had en dat dat ook gelukt is. Dat hij daarom heeft geleerd dat hij zelf ook hard moet werken om dingen te bereiken, omdat niet alles vanzelfsprekend is.
Dus, punt. Einde discussie.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Er staat weer een nieuwe #blogpost online! Full time werken? Dus wel! http://t.co/PQ2aPBBpvq
Helemaal mee eens Maris!
Was weer een gezellig Blog om te lezen en ik weet best dat het een druk leven is met een kind hoor, ondanks dat ik ze zelf niet heb. Maar zelfs zonder kinderen heb ik altijd wel wat te doen en heb ik het nog druk genoeg. Als je het huis en alles netjes wil houden zal je er toch de nodige tijd in moeten steken en je handen uit de mouwen dus.
Ga zo door Maris en zeker als het prettig voelt, ik hou ook van netjes !
Liefs XXX