Afgelopen week keken wij de dvd van onze pretecho terug. Erg leuk om dat met jullie te delen!
Oh, wat wilde ik graag weten of we een jongetje of meisje zouden krijgen! Ik had gelezen dat ze dat met een week of 16 à 17 echt konden zien dus had ik bedacht dat we met 17 weken een pretecho zouden laten doen. En daarnaast is zo’n uitgebreide echo natuurlijk wel heel erg leuk dus de afspraak was zo gemaakt.
Ik weet het nog goed, we gingen op een zaterdagochtend vroeg naar Zoetermeer voor de pretecho. We hadden mijn ouders en zus met haar gezin uitgenodigd om mee te gaan. Dat mocht en we hadden daar uitgebreid de tijd. Het leuke was dat juist dat zij meekonden, omdat ze bij de reguliere echo’s er niet bij waren. Daarna gingen we nog met z’n allen de stad in en gezellig lunchen, prima dagje dus.
Wat we toen echter nog niet wisten was dat Milan nogal dwars was en niet van plan was te laten zien of hij een jongetje of meisje zou zijn…
Hoewel ik ervan overtuigd was dat we een jongetje zouden krijgen was dat natuurlijk helemaal niet zeker. Voor een jongen hadden we naam Milan in gedachten, vernoemd naar mijn overleden vader die Miel heette. Maar dan een meisjesnaam, daar kwamen we simpelweg niet uit. Onze smaken lagen mijlenver uit elkaar. Als we toen te horen zouden krijgen dat het een meisje zou zijn hadden we nog ruim te tijd om eruit te komen.
-
- Milan ziet zichzelf hier bewegen op de dvd van de pretecho
Iedere keer als de vrouw die de echo maakte wilde kijken welk geslacht ‘kindje Kenter’ had, draaide Milan zijn beentjes ervoor en kon ze alsnog niets zien. Op een gegeven moment zei ze zelfs dat we anders even een nieuwe afspraak moesten maken om dat nog een keer te bekijken.
Wat baalde ik toen zeg! Het enige wat ik op dat moment dacht was ‘wat er ook gebeurt, ik ga niet weg voor ik het weet’ haha.
Het was een prachtige echo en Milan was heel duidelijk te zien op dat ene stukje na. Die mevrouw deed het erg goed, want begon iedere keer over iets anders en zei aan het einde dat ze het hele uur had opgelet en na een tijdje wist ze ket zeker: we hoefden niet meer na te denken over een meisjesnaam, want het was toch echt een jongetje!
Ik vond het geweldig en wat was het een fijne dag! Eigenlijk niet te begrijpen dat er nu een jongetje van bijna 5,5 naast me zit en LEGO filmpjes bekijkt op YouTube.
Hebben jullie een pretecho laten maken? Zo ja, hoe vonden jullie het? Laat het me weten in de comments hieronder!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wij hebben met 28 weken een pretecho laten maken. Vond het ontzettend leuk! Zou het zo weer doen, als ik tenminste zwanger word.
Wat fijn dat je het goed had gegokt!
Ik had het bij beide zwangerschappen verkeerd. Bij de eerste was is helemaal overtuigd van een meisje en toen werd het een jongetje. En bij de 2de was ik overtuigd van een jongen en nu komt er binnenkort toch echt een meisje bij!
Leuk om de beelden en foto’s terug te kijken hé ?