Lang geleden heb ik weleens verteld over de namen van de jongens en waarom we voor die namen hebben gekozen. Omdat er in de tussentijd veel nieuwe lezers bij zijn gekomen leek het mij leuk om nog een keer te vertellen over hun namen. Hoe we deze hebben gekozen, hoe ze hadden geheten als ze een meisje waren geweest, roepnamen, tweede en derde namen, mijn tattoo en een leuk feitje waar we achter kwamen toen ik de tattoo wilde laten zetten. Kortom, alles over de namen van de jongens!
De echte namen van Milan
Meteen maar een feitje die veel van jullie misschien niet wisten: Milan is een roepnaam en niet zijn officiële naam. Ik ben wat voorzichtig met het delen van al zijn namen, maar zijn officiële naam kan ik wel noemen: Michaël (spreek uit als miechaael). Milan is vernoemd naar mijn vader en hij heette Miel. Ook dat was een roepnaam en ook zijn eerste naam was Michaël.
Op de één of andere manier heb ik altijd geweten dat mijn eerste kind een blond jongetje zou worden met prachtige, grote blauwe ogen en dat we hem Milan zouden noemen. Hij lijkt ook op mijn vader als kind.
Er was echter één dingetje: toen ik zwanger was van Milan stond zijn naam in de top 3. Dat wilden we eigenlijk niet en ik baalde als een stekker. We hebben volgens mij nog wel andere namen overwogen, maar toch kwamen we iedere keer weer uit bij Milan. Het was niet zomaar een naam die we mooi vonden, hier zat een betekenis achter. Daarom kozen we uiteindelijk toch voor deze naam en gelukkig maar, want zijn naam past bij hem.
Milan heeft in totaal drie namen die allen vrij klassiek zijn. Zijn tweede naam is een vernoeming naar mijn opa en broer en de derde naar mijn (stief)vader. Patrick stond hier overigens vierkant achter en wilde niet vernoemen naar zijn familie.
Als hij een meisje was geweest, had hij Charlotte geheten met als afkorting Charlie. Totdat mijn zus vertelde dat haar paard van vroeger zo heette 😅. Toen hebben we nog andere namen overwogen, maar gelukkig wisten we vrij snel daarna dat hij een jongetje zou worden, precies zoals ik eigenlijk al wist.
De namen van Floris
Waar we destijds bij Milan van tevoren al wisten wat zijn naam zou worden, hoe anders was dat bij Floris. We wisten het echt niet. Alleen zijn tweede naam, daar waren we snel over uit, want als we weer een zoon zouden krijgen wilden we hem vernoemen naar ons bijzondere neefje Stijn. We wisten het echt niet en kwamen uiteindelijk uit bij de naam ‘Jip’. Dit is lange tijd zijn naam geweest. Toch waren we niet echt overtuigd, vooral Patrick niet. Ik heb tig lijstjes gemaakt, maar we kwamen er niet uit.
Het enige dat vast stond was dat we een ‘i’ in zijn naam wilden, zodat we alle vier een ‘i’ in onze namen zouden hebben.
Een ‘l’ en een ‘i’ vonden we ook mooi, omdat het dan goed zou passen bij Milan. Tenminste, we dachten dat het dan wel mooi zou klinken. Uiteindelijk was het mijn moeder die met de naam Floris kwam. Ik vond dat een prachtige naam, maar dacht dat Patrick het niks zou vinden. Toen ik het hem vertelde zei hij ‘dit is hem’. En dus werd het Floris.
Alsof het zo moest zijn hingen even later zo’n beetje alle bushokjes en lantaarnpalen in Gouda vol met borden over de tentoonstelling ‘Floris’. En een paar weken later kregen we op het werk een nieuwe stagiair. Drie keer raden hoe hij heette…
Floris is overigens ook meteen zijn echte naam, hij heeft dus geen aparte roepnaam. En hoe had Floris geheten als hij een meisje was geweest: Pip! Lekker creatief zo met Jip… 😬
Tattoo en een bijzonder toeval
In 2019 liet ik een kleine tattoo aan de binnenkant van mijn pols zetten met de letters M en F. Omdat ik mijn vader jong ben verloren wilde ik mijn jongens laten weten dat als mij ook iets zou overkomen, ze altijd bij mij zijn en ik bij hen. Letterlijk. Het is mijn enige tattoo en daar blijft het ook echt bij, maar ik vond deze gedachte zo mooi en belangrijk dat ik die besloot te zetten.
Tijdens het zetten kwamen we erachter dat M.F. ook mijn eerste twee voorletters zijn en dat het ook de voorletters zijn mijn ouders zijn (Michaël en Francina). Een bijzonder mooi toeval.
De namen van de jongens passen bij ze en we zijn er nog steeds blij mee. Ze zijn tijdloos, netjes (vinden we toch ook belangrijk, passen ook als ze volwassen zijn én ze hoeven hun namen nooit te spellen.
Hoe kozen jullie de namen van jullie kinderen? Klets mee in de comments hieronder of op de social media kanalen van Mamablogger.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
