Laat ik voorop stellen dat ik het tot nu toe onwijs heb getroffen met mijn jongens; ze zijn lief, makkelijk, kunnen ze overal mee naartoe nemen (wat we ook doen, want ik ben ervan overtuigd dat ze daar makkelijker van worden), ze lachen heel veel en zijn vooral ook heel leuk met elkaar. Ik kan mij voorstellen dat je nu denkt “dat klinkt als de ideale wereld, dat kan nooit helemaal kloppen.” Daar heb je gelijk in 😉 Als iets te mooi lijkt om waar te zijn is dat het vaak ook. Ik vind een 8-jarige opvoeden soms best pittig…
Hij is zo lief
Ik heb de allerleukste 8-jarige van de wereld en tegelijkertijd merk ik dat hij ouder wordt. Met dat feit heb ik al moeite (want waar is mijn baby heen?!), maar hij krijgt een weerwoord. Hij wil in discussie, vindt tegenwoordig alles saai (ons vast ook haha), vind het stom als hij niet drie keer in de week patat mag eten en als hij een keer niet bij opa en oma kan logeren, zit het liefst de hele dag op een schermpje als we thuis zijn waarom zou je je kamer opruimen als je morgen ook nog van plan bent om 5 minuten met dat speelgoed te spelen?
De discussies zijn soms eindeloos en ook ik snauw soms weleens “omdat ik het zeg”. Of “zolang je geen hypotheek betaalt zijn wij de baas”. Allemaal opmerkingen waarvan ik mij voornam om ze nooit te zeggen, maar ik ben ook maar mens.
Tegelijkertijd is hij de allerliefste 8-jarige van de hele wereld en doen wij ook maar wat. Geduld hebben, consequent zijn (oké, ook niet altijd, maar we doen ons best) en heel veel liefde. We hopen maar dat dat de ingrediënten zijn waarmee we een liefdevol mens af kunnen leveren aan de maatschappij.
“De kerstman bestaat, je ziet hem toch?”
Wat ik met deze blog wil? Vertellen dat wij ook maar wat doen, net als de meeste ouders. We zijn lang niet altijd pedagogisch verantwoord in onze opvoeding, maar we doen ons best. Ik vind het soms echt lastig om te bepalen waar we goed aan doen.
Zo waren we met kerst in een hotel en daar was de kerstman. We hebben hem altijd verteld dat de kerstman niet bestaat. Sinterklaas wel, maar de kerstman niet. Ook zoiets, het slaat natuurlijk nergens op. Toch zei hij van de week “maar hij bestaat wel, dat zie je toch?”. Ik vind dat echt lastig. Ik weet ook niet in hoeverre hij het meende. Dat wordt nog wat als we hem het geheim van Sinterklaas vertellen.
En weet je, tegelijkertijd hebben wij de allerleukste en liefste 8-jarige van de wereld in huis! Over 8 jaar is het waarschijnlijk nog moeilijker 😉
Oh wacht maar als ze 9 zijn. Pffff mijn wordt over 3 weken al 10 jaar en zeg al dat ik een halve puber in huis heb? Alles wat vooral mijn moeder vroeger tegen mij zei heb ik al 100 x gebruikt. Als ie weer eens eigenwijs of tegendraads is.. nog maar 10 dan is hopelijk wel eens uit de puberteit.. en tot die tijd hopen dat we het goed doen…