Het leek mij leuk om zo af en toe eens een stelling met jullie te delen en mijn mening erop te geven. Ik hoop dan natuurlijk dat jullie dat ook doen. Niet voor de discussie, maar juist om de verschillende meningen te horen. Niet alles is altijd maar zwart/wit. Dit is de eerste stelling; als je werkt kun je de deur achter je dicht trekken en thuis alles ‘de boel, de boel laten’. Veel thuisblijfmoeders denken het, maar is het ook echt zo?
Als je werkt kun je thuis alles ‘de boel, de boel laten’
Ik denk dat alle moeders er weleens naar snakken; de deur achter je dicht trekken, genieten van het mooie weer en niet denken aan wat er thuis allemaal nog gedaan moet worden. Gewoon doen waar je zin in hebt en thuis ‘de boel, de boel laten’. Thuis bestaat even niet, dat is een zorg voor later. Die was wacht wel en de vloer kan morgen ook gedweild worden. En de administratie? Ach, die doe je vanavond wel. Je leeft in het hier en nu en de rest is niet belangrijk. Klinkt best bekend toch?
Dit willen we denk ik allemaal weleens. Ongeacht of je wel of geen betaalde baan hebt. Ik lees weleens bij discussies over wel of niet werken als moeder de opmerking dat je als werkende moeder de deur dicht kan trekken, naar je werk kunt vertrekken en dat je dan thuis ‘de boel, de boel kan laten’. Ik reageer eigenlijk nooit, maar heb het onderwerp wel altijd onthouden en vandaar dus deze stelling.
Mijn mening
Mijn mening is ook maar een mening en je hoeft je er natuurlijk helemaal niets van aan te trekken, maar ik ben het niet met die opmerking eens. Soms denk ik weleens ‘was het maar waar’ als ik dat weer ergens lees. Ik ga ook weleens weg terwijl de was nog niet weg is gevouwen, die ene blog nog niet klaar is, ik die ene klus nog niet af heb etc. Ik kan je vertellen dat dat alles behalve fijn voelt. Op mijn werk denk ik er dan ook vaak aan en op de fiets naar huis bedenk ik mij wat ik ’s avonds allemaal nog moet doen. Het werk is dus nog niet klaar als ik uit mijn werk kom. In extreem drukke periodes heb ik altijd een opgejaagd gevoel en écht ontspannen lukt me dan echt niet. Dat beeld klopt in mijn geval echt niet.
Mijn conclusie is dan ook dat je als moeder nooit zomaar alles kunt laten vallen. Je bent altijd wel bezig met wat je nog moet doen, je denkt altijd aan je kinderen en er moeten altijd nog 1001 dingen worden gedaan. Ach, ooit wordt het rustiger, maar dat vinden we dan ook niet leuk 😉
Wat is jouw mening? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik heb zo’n soort uitdrukking ook wel eens gehoord, maar dan werd t meer bedoeld als; als je gaat werken wordt je huis niet vies, ruim je t op voor je naar je werk gaat en is t nog steeds opgeruimd als je thuis komt. Als je thuis bent met de kinderen blijf je opruimen en schoonmaken.
Maar om even in te gaan op je stelling. Ik kon, toen ik werkte, echt de boel niet de boel laten. Ik wilde juist dat t opgeruimd en schoon was, want na een werkdag had ik echt geen zin om dat nog eens te moeten doen.
Als thuisblijfmoeder ben ik wat makkelijker. Omdat t elke keer terug komt dat opruimen enz omdat je overdag ook echt in je huis leeft, voelt t voor mij iets minder erg om de deur achter me dicht te trekken voor een bezoekje aan de kinderboerderij terwijl er nog van alles ligt. Dat ruim ik wel op tijdens de opruimsessie na t avondeten.