Dit was een onrustige week wat betreft de zwangerschap. Zei ik vorige week nog dat ik de baby steeds meer voelde bewegen, afgelopen week werd het een stuk rustiger in mijn buik. Een beetje té rustig. Dit begon op zondag aan het einde van de dag en op dinsdag was dat nog niet echt verbeterd. Ik voelde hem wel, maar heel minimaal. Ook op mijn linkerzij liggen hielp niet net als proberen hem een beetje wakker maken en wat te prikken in mijn buik.
Op dinsdag besloot ik daarom de verloskundige te bellen. Ik belde naar het gewone nummer en kreeg te horen dat ik meteen het spoednummer moest bellen. Hier schrok ik van en ik belde er meteen heen. Ik vertelde wat er aan de hand was en mocht meteen komen. Probleem was echter dat ik op dat moment al bij mijn werk was en de hele dag alleen was. Ik moest dus eerst daar even wat regelen en daarna kon ik erheen.
Ik kon de telefoon doorschakelen en ben toen naar de verloskundige gelopen die zit namelijk bij mijn werk op de hoek, dat scheelt. Gelukkig klonk het hartje helemaal goed, maar ik moest het rustig aan doen. Ik mag mij niet meer te druk maken en moest het die dag in de gaten houden. ’s Avonds moest ik terugbellen om verder te overleggen. Als de bewegingen dan nog minimaal waren, had ik naar het ziekenhuis gemoeten. Het hartje luisteren is een momentopname en in het ziekenhuis kunnen ze uitgebreider checken.
Bron afbeelding: Prénatal app
De hele week ben ik in de gaten gehouden en vooralsnog gaat het goed. Hij liet ons flink schrikken!
De reden dat ik wachtte met bellen was dat de placenta aan de voorkant ligt, dit had ik ook met Milan. Ik was dus niet meteen ongerust, maar uiteindelijk duurde het echt te lang. De verloskundige zei dat ik in het vervolg echt meteen moet bellen omdat het te kostbaar is om niet te doen. Ik voel mij echter heel bezwaard om snel het noodnummer te bellen. Gelukkig mag ik dus wel bellen als het weer zo is.
Verder ben ik gewoon weer aan het werk gegaan en heb ik afgelopen donderdag vakantie gekregen. Ik hoop op drie fijne weken. Volgende week mag ik weer op gewone controle en de week erop krijgen we de groei echo. Nog heel even geduld dus 😉
Oh ja, er was ook nog positief nieuws, want Patrick heeft hem op de 25e echt voelen bewegen en we zien zo nu en dag ook mijn buik bewegen. Dat dan weer wel! Nu houden zo!
Op naar weer een nieuwe week!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Oh wat een heftige week voor jullie! Hopelijk blijft hij vanaf nu gewoon lekker dansen in je buik.
Auteur
Dat deed hij gisteren en vandaag wel dus hoop dat het zo blijft…
Niets aan de hand schatje