Fijne Moederdag! Ik heb lang nagedacht over waar ik over zou schrijven op deze dag. Lijstjes met cadeautjes, een blog over mijn moeder, mijn wishlist, DIY’s etc. zijn allemaal wel leuk, maar zien we natuurlijk wel vaker voorbij komen of heb ik vorig jaar al gedaan. Dit jaar besloot ik dus niet vooruit te bloggen, maar het aan de ochtend zelf over te laten waar ik over ging bloggen.
En wat maakt het eigenlijk uit dat de blog dan later online komt? Jullie genieten waarschijnlijk toch van alle zelfgemaakte cadeautjes en ontbijtjes op bed 😉
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar de zon scheen vanmorgen vroeg al door het huis en de achterdeur staat inmiddels open. Hier geen ontbijt op bed, maar ons traditionele zondagse ontbijtje. Iedere zondag ontbijten we met z’n drietjes met gekookte eitjes, afbakbroodjes en lekker beleg en dat eet toch het lekkerste aan tafel.
Het Moederdagcadeau was spoorloos…
Maar de ochtend begon natuurlijk met het cadeau dat Milan op school had gemaakt. Hij kreeg hem twee weken geleden al mee naar huis en had hem in het onderste laatje van mijn nachtkastje verstopt, maar dat wist ik natuurlijk niet 😉 Wat ik echt niet wist was dat hij hem daarna blijkbaar nog een keer had verstopt. Milan leek dat zelf ook te zijn vergeten, want vanmorgen om 6.00 uur was het blinde paniek omdat hij het cadeautje kwijt was. Uiteindelijk vond ik hem zelf onder ons bed. Zie je wel dat moeders onmisbaar zijn 😉
En natuurlijk is dit het allermooiste cadeautje! Alhoewel, dat is Milan zelf natuurlijk iedere dag. Klinkt heel cheesy, maar dat is echt zo.
En toch zagen we dit niet aankomen voor Moederdag, want we krijgen de waterpokken er gratis bij!
Zon en waterpokken op Moederdag
Mijn zus is jarig op Bevrijdingsdag en ook toen hadden we stralend weer. We zaten er lekker buiten, maar Milan was niet helemaal zichzelf. Hij was wel vrolijk, maar niet zo uitbundig als anders en hij was ook erg moe. Eerst dacht ik nog dat het door het warme weer kwam, maar de volgende ochtend kwam de aap uit de mouw. Milan zei dat hij een bultje op zijn buik had die jeukte. Ik deed zijn pyjamaatje meteen omhoog, en ja hoor; waterpokken!
Hij had geen koorts en leek er niet heel veel last van te hebben, maar gisteren heb ik toch spullen in huis gehaald, want het begon toch al te jeuken. Ze zitten echt overal en dan is het ook nog eens ‘korte broeken weer’. Insmeren met zonnebrand lijkt mij niet heel handig, want dat gaat alleen maar irriteren denk ik dus draagt hij wel een korte broek en een t-shirt, maar laten we hem zoveel mogelijk in de schaduw spelen.
Morgen mag hij weer naar school dus ik hoop dat het dan weer wat minder is en moet nog even uitvogelen of hij überhaupt naar school mag.
In ieder geval is het nooit saai in huize Kenter 😉 Fijne Moederdag!