Van tevoren maak je je er al een voorstelling van. Je weet al precies hoe jij het wel of juist niet gaat doen: de opvoeding van je kind. In bed laten slapen? No way! Bord leeg eten? Ja! Handje geven tijdens visite? Dat hoort er toch bij? Je kijkt om je heen bij vrienden of familie en als jullie ’s avonds thuis zijn zeggen jullie tegen elkaar dat jullie het totaal anders aanpakken.
Kortom, jullie zijn het als stel helemaal met elkaar eens als het over de opvoeding gaat van jullie kindje.
Maar dan, dan is jullie kindje er en merk je dat het in de praktijk toch anders werkt. Wij hadden er ook mee te maken. Opvoeden is namelijk niet altijd even makkelijk. Manlief en ik zitten behoorlijk op één lijn wat betreft de opvoeding, maar er zijn ook dingen waar we het nooit over eens zullen worden. De kunst is dan om dat pas te bespreken als M op bed ligt. Zo ben ik de ene keer strenger en de andere keer is papa weer strenger. En ik begrijp op dat moment niet wat het punt nu is.
-
- Gek doen met z’n drieën hoort er ook gewoon bij!
Ook wil manlief vaker aan M uitleggen wat nu het punt is, terwijl ik soms ook wel denk van laat hem nu eerst maar eens even afkoelen. Toch hebben we er, ondanks dat we allebei totaal anders zijn opgevoed, geen ruzie over gelukkig. Manlief komt uit een gezin wat, zonder in details te treden, niet erg warm was. Ik ben juist in een heel warm gezin opgegroeid. Mijn ouders waren er echt voor ons (en later ook voor mijn man), en lieten ook blijken dat wij altijd op nummer één staan. Dat wilde ik voor M ook. En mijn man juist ook.
Wij zijn soms wel wat streng, maar zijn wel van mening dat het goed is om grenzen aan te geven. M mag heel veel, maar tot op zekere hoogte. Ook zijn er regels zoals niet van tafel gaan als niet iedereen al klaar is, het handje geven op een verjaardag, alstublieft zeggen, en volwassenen met ‘u’ aanspreken (van opa en oma hoeft dat overigens niet) en dat soort dingen. Wij hechten daar zeker wel waarde aan.
Dus ja, al met al kan ik zeker wel zeggen dat we op één lijn zitten wat betreft het opvoeden van M. Nu maar hopen dat over 20 jaar blijkt dat het zijn vruchten heeft afgeworpen 😉 En hoe zit dat jullie? Zitten jullie aardig op één lijn of zijn er nog weleens misverstanden? Ik ben benieuwd! Laat een reactie achter in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
