Oktober is woonmaand! Ik zou het bijna vergeten na alle inspiratie voor de feestdagen. Toch is het eind deze maand ook twee jaar geleden dat we naar dit huis verhuisden. Nog steeds een heel goede beslissing aangezien het oude huis echt te klein werd. Om een lang verhaal kort te maken, want ik heb er inmiddels al heel vaak over geschreven; we zijn tijdelijk gaan huren. Vanwege de gekte op de woningmarkt destijds waardoor we er toen al niet tussen kwamen, maar dus ook vanwege de rust, de ruimte en om onze horizon te verbreden. Ik heb mijn hele leven rondom de binnenstad van Gouda gewoond. Mijn ouders wonen in de binnenstad en mijn oma woonde ernaast. Zou ik kunnen wennen in een andere wijk? Het antwoord blijkt ‘ja’ te zijn. Sterker nog, het heeft onze oudste ook veel goed gedaan, want hier wordt wel buiten gespeeld. Dat was daar stukken minder, maar oh zo belangrijk voor kinderen. Inmiddels zijn we twee jaar verder en dat tijdelijk lijkt langer te duren dan we van plan waren. We zijn in de zomervakantie bij de hypotheekadviseur geweest. Dingen werden concreter, maar we schrokken er ook van. Ondertussen zijn we onze horizon verder aan het verbreden en stopt het dromen over een nieuw huis niet.
Naar de hypotheekadviseur
Toen we hier kwamen wonen zeiden we dat we hier een jaar of twee wilden blijven wonen. Die zijn nu voorbij en in de zomer zijn we naar de hypotheekadviseur geweest. Een goed gesprek met een wat oudere man die ook heel eerlijk was: we verdienen iets boven gemiddeld en kunnen een goede hypotheek krijgen, máár dat bedrag kwam ruim een ton lager uit dan een half jaar ervoor omdat de rente zo is gestegen. Hij zei letterlijk “als jullie een half jaar eerder waren gekomen, hadden jullie een ton meer gehad”. Alsof je het over Monopoly geld hebt. Maar het was nog steeds een mooi bedrag. Helaas horen bij dat maandbedrag ook maandlasten die natuurlijk ook een stuk hoger zijn omdat de rente is gestegen. Hij had het over een hypotheekbedrag van ongeveer €1500,- netto per maand. En dan hebben we het over een gewone rijtjeswoning. Bizar toch?! Tja, willen we dan zo graag zo snel een nieuw huis kopen? Ik weet zo ongeveer niet meer waar we nu verstandig aan doen en we wonen hier ook heerlijk.
Het is echt een heel fijn huis en met elkaar maken we het een thuis.
Nadenken over onze toekomst
Maar goed, het gaf flink te denken en nu we weten waar we aan toe zijn kunnen we ook een plan maken. We proberen extra te sparen, zijn zelfs al in Bodegraven en Waddinxveen gaan kijken naar huizen (al is Patrick daar niet van overtuigd) en overwegen uiteraard ook weer bestaande woningen in andere wijken van Gouda. Dan krijgen we wel weer te maken met hoge energiekosten omdat we nu gasloos wonen, maar opeens ligt alles weer open omdat de huizen in onze wijk momenteel schreeuwend duur zijn. Maar nogmaals, tegen welke prijs willen we dit? We hebben het nu toch ook heel goed?
Toch werden de dingen na dit gesprek een stuk concreter en is in mijn hoofd een soort ‘vision board’ ontstaan met dromen en doelen voor de toekomst. Juist omdat ik in die periode ook begon met afvallen. Het leek wel alsof er na twee jaar rust eindelijk ruimte ontstond om écht na te denken over hoe we ons leven in de toekomst in willen vullen. Dat klinkt heel erg suf en off-topic, maar voor mij valt het allemaal samen.
Hier blijven wonen
Voorlopig blijven we hier wonen. We hebben het hier goed en zoals ik in het stukje hierboven aangaf, hebben we een plan gemaakt. We gaan extra sparen en dit huis voelt inmiddels als thuis en dus willen we hier de komende periode net zo fijn blijven wonen als we nu doen. Het is een heerlijk huis en we wonen hier gewoon heel fijn. Een tijdje terug vertelde ik al dat we zien dat onze buren steeds meer investeren in hun woning. Van overkappingen tot rolluiken en zelfs serres die worden aangebouwd. Nu zullen wij dat niet zo 1, 2, 3 doen, maar we overwegen hier in huis wel wat andere, kleinere aanpassingen.
Zo zouden we op zolder graag schuifdeuren willen tussen het gedeelte van Milans kamer en het gedeelte waar de wasmachine en droger staan. Dat hebben we nu wel tof opgelost met een kamerscherm, maar dat is het toch niet helemaal. Ik zie het wel voor me: van die stoere, houten schuifdeuren.
Zelf wil ik nog wat kleine aanpassingen doen om het huis wat meer eigen te maken. Ik zou vooral beneden nieuw deurbeslag willen. Zwarte in plaats van de grijze die er nu op zitten.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
