Een week of twee terug publiceerde ik voor het eerst een photodiary met foto’s die op mijn iPhone stonden, maar die ik niet gedeeld had op social media. Niet omdat ze niet leuk of mooi genoeg zijn, maar anders zou ik jullie de hele dag spammen met allerhande foto’s en ik denk dat jullie me dan sowieso wel heel snel zat zullen zijn š
De photodiary van twee weken geleden werd erg goed ontvangen dus besloot ik hetzelfde te doen. Er staan weer genoeg leuke foto’s op mijn iPhone (ik mag trouwens over twee weken een nieuwe, welke raden jullie aan?) die een leuk kijkje geven in ons leven.
Het was weer een drukke week: van werken in Amsterdam tot klussen in de tuin. En van nieuwe stoelen (die foto heb ik trouwens wel gedeeld) tot lunchen in Rotterdam.
Kijk je mee naar een nieuwe week?
Ik was voor mijn werk weer in Amsterdam en ik ben inmiddels helemaal gek op deze stad. Sterker nog, ik zou er ooit (als ik rijk ben vooral haha) wel willen wonen. Ik dacht altijd dat ik met 10 paarden nog niet uit Gouda te jagen was, maar voor Amsterdam maak ik een uitzondering. Hier kan ik echt wel wonen. Helaas denkt Patrick daar anders over š In ieder geval was ik daar weer en toen ik naar buiten keek zag ik dit. Schattig toch?
Na een lange regenachtige werkdag stond ik bij mijn ouders in de lift op Milan op te halen. Hij had al vakantie en was bij hen. Ik moest nog een paar dagen.
Afspraak bij de sportschool! Zij gaan een proef doen en zochten deelnemers voor het traject. Ik was er op gesprek voor de blog en ga eraan meedoen. Binnenkort meer daarover in een #Mamabloggergoesfit update. In overleg met de bekkenfysio mag ik het toch gaan proberen. Ik ben heel benieuwd…
Tja, daar sta ik dan met mijn goede sportschoolgedrag. Ach, Ć©Ć©n keer in de week moet kunnen toch? En we bakken de patat altijd zelf in de zonnebloemolie. Ik wil heel graag geloven dat dat scheelt in calorieĆ«n. Dit stuurde ik naar Patrick. Vond mezelf heel grappig op dat moment š
Tussendoor shopte ik nog met mijn moeder en Milan in Rotterdam en ik kan de Primark niet voorbij lopen. Ze hebben de laatste tijd weer ontzettend veel leuke dingen! Ik shopte er dit jasje. Milan nam zijn knuffel mee die overigens een bijzondere naam heeft: Zusje, maar het is een jongetje en geen meisje… Dus…
Daarna lunchten we nog wat en ik nam deze met eiersalade. Lekker!
Wij kwamen deze steigerhouten huisjes tegen. Zo simpel, maar zo ontzettend leuk! Ik overweeg om zelf een steigerhouten plank te kopen, Patrick wilt ze dan wel zagen en ik verf er wel raampjes en deurtjes in. Is toch leuk om te doen? Ook heel leuk om cadeau te doen toch? Ik maakt de foto om dit te onthouden.
Vlak voor we naar bed gingen kletsten Patrick en ik nog wat. Op een gegeven moment kreeg ik zo de slappe lach dat mijn mascara op mijn wangen zat. Ik maakte er deze foto van. De foto is waardeloos, maar ik had in tijdens niet meer zo gelachen.
En toen werd het eindelijk mooi weer! Terwijl ik aan de voorkant de ramen zeemde en de auto schoonmaakte waren Patrick en Milan heel druk bezig in de tuin…
Langs het pad stonden een buxushaag en daartussen zat helemaal niets. We hadden al een stuk gras, maar we hebben er nu weer een groot stuk grasveld bij. Aan de linkerkant willen we dat ook. Hoe het er verder uit komt te zien laat ik jullie nog zien. We nemen kleine stapjes. Het is een lange, diepe tuin en dat is ook vrij kostbaar. We hebben de afgelopen twee jaar al een hoop gedaan en hopen het voor deze zomer helemaal klaar te hebben.
Als je hier vaker komt is de kans groot dat je deze stoelen al voorbij hebt zien komen, ik ben er zo blij mee en zeker voor die prijs š De blog erover is zo ontzettend goed gelezen. Ook op diverse Facebookgroepen kreeg ik er enorm veel reacties op, leuk!
In deze antieke spiegel van mijn ouders ben ik op de Ć©Ć©n of andere manier best leuk haha. Nee hoor, het is een ideale spiegel om selfies te maken en mijn outfit te laten zien. Het jasje is van Primark en kostte maar ā¬9! Milan wilde ook graag op de foto.
Dit was mijn photodiary van mijn iPhone foto’s. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om weer even mee te kijken.
Leuk om te zien. Leuke stoelen. Ik had ze nog niet gezien omdat ik de laatste weken niet zoveel online ben geweest.
Leuke foto’s! Wat heerlijk als je zo de slappe lach hebt. Op de een of andere manier lach je vaak (althans ik dan) toch een stuk minder dan toen ik kind was. Misschien omdat het leven nu een stuk serieuzer is? Leuk dat je zoontje met je mee op de foto wilt. Laatst las ik dat ook al op je blog. Wie weet is bloggen later ook iets voor hem ?
*lach je als volwassene vaak toch een stuk minder*
Auteur
Nou, da is waar! Waren we nog maar zo onbezorgd als de meeste kinderen. Al zou ik ook willen dat Ć”lle kinderen onbezorgd zouden kunnen leven, maar dat is weer een ander verhaal š