Dat het zo niet veel langer kon duren, hadden veel mensen om mij heen wel door, behalve ikzelf. Ik had toch alles op de rit? Een strakke planning, op het werk verliep het goed, thuis alles tot in de puntjes geregeld en mijn gezin was happy. Mijn gezin is mijn belangrijkste drijfveer, maar ik vergat mijzelf. Ik wilde overal de controle over houden, grip was heel belangrijk voor mij. En een burn-out zou mij vast niet overkomen, want dit was gewoon tijdelijk en ik had uiteraard overal controle over. Dat had ik dus niet en ik kreeg te maken met flinke burn-out klachten…
De noodzaak van ontsnappen
Onze levens zijn druk, dat herken je vast wel. Met (twee) kinderen heb je nog een hele agenda naast de jouwe en hoewel Pat echt wel doet wat hij kan, komt het merendeel thuis toch echt op mij aan. Van de administratie tot het regelen van kinderfeestjes, cadeautjes kopen, afspraken voor de jongens (plannen en meegaan) en nog heel veel meer. Hij werkt full-time en gaat ’s morgens vroeg al naar kantoor. Ik ben meer thuis, ook al werk ik zelf ook vier hele dagen én heb ik Mamablogger daarnaast. Het lukte mij niet meer om te ontspannen aan alles wat ik (van mijzelf) moest. Al zag ik dat nog helemaal niet. Het was mijn lichaam dat begin dit jaar zei “tot hier en niet verder”.
Het begon met pijn op mijn borst. Dat is wel even paniek geweest omdat mijn moeder ook jong was toen ze een hartinfarct kreeg. Vervolgens kreeg ik enorme rugpijn, ontstekingen en daarna kreeg ik “plopjes” in mijn benen. Ik vond het allemaal doodeng en was inmiddels een bekende in de wachtkamer van de huisarts, want hoe nuchter ik normaal ook ben, als het om mijn gezondheid gaat, is die nuchterheid nergens te bekennen.
Lang verhaal kort, ik kon niet meer. Ik ging huilend weg van mijn werk en had geen idee wat er met mij aan de hand was. Stress kon het echt niet zijn vond ik. Er was vast veel meer aan de hand. In een soort waas fietste ik vanaf mijn werk naar de stad en ik kocht wandelschoenen. Ik had maar aan één ding behoefte en dat was wandelen. In de natuur, in alle rust met niemand om mij heen. Ik wilde simpelweg ontsnappen.
Er tussenuit in een Natuurhuisje
Ik pakte alles aan om beter te worden. Van de osteopaat tot de praktijkondersteuner van de huisarts en van coaching via mijn werk tot een masseur. Aan mijn coach heb ik veel gehad en ook wij wandelden geregeld samen. Ik merkte dat de natuur mij goed deed. Ik kreeg weer kleur op mijn wangen, de kringen onder mijn ogen werden minder en ik kon letterlijk beter ademhalen. Zo lang ik wandelde voelde ik de plopjes in mijn benen niet, kon ik niet Googelen en er ontstond ruimte voor andere gedachten.
Of ik een echte burn-out had, is niet vastgesteld. Ik denk het eerlijk gezegd niet, maar ik had wel burn-out klachten. Ik denk dat mijn lichaam mij nog op tijd heeft gewaarschuwd. De huisarts vergeleek mij met bamboe in de wind. Hij zei dat ik jarenlang meebewoog met de wind, maar in één keer ben geknakt. Zo voelde het ook.
En ik wil niet meer knakken. Het roer moet om, maar dat is nog wel lastig. Toch kies ik steeds meer voor mijzelf en pak ik ook tijd voor mijzelf alleen. Ik realiseer mij nu hoe belangrijk dat is. Ik dacht voorheen dat ’s avonds op de bank ploffen en Netflix kijken ook tijd voor mijzelf was, maar ook dat zijn prikkels en het geeft geen energie. Ik realiseer mij dat tijd alleen mij goed doet en denk steeds vaker na over een weekendje weg alleen. Gewoon om eens echt goed op te laden.
Wat is een natuurhuisje?
Ik wil dan niet naar een hotel omdat ik denk dat ik de mannen dan zo erg ga missen. Zeker met gezinnen om je heen. Ik ben juist op zoek naar rust en zou mij zo graag even terug willen trekken. Offline, een boek lezen, wandelen, uitrusten en opladen. Tijdens mijn zoektocht kwam ik uit bij Natuurhuisje.
Natuurhuisje biedt diverse accomodaties door het hele land. Van de zee tot in het bos, zowel luxe als basic voor jou alleen of toch met het hele gezin. Ik heb de natuur herontdekt in deze periode en daar draait het bij Natuurhuisje ook om. Op een duurzame manier de natuur herontdekken zodat jij er na je verblijf weer tegenaan kan.
De missie van Natuurhuisje
Ik kon de schoonheid van de natuur weer zien. Echt zien en niet vluchtig zoals ik voorheen deed. De vlinders die om mij heen fladderden, de reiger die ergens op aasde en de mooie luchten. Ik heb mij echt gerealiseerd dat het een cadeau is dat ik dat überhaupt kan zien en er doorheen kan lopen. Veel mensen zouden met mij en mijn burn-out klachten willen ruilen. Er zijn immers veel ergere dingen.
Ik ben de natuur en wat het voor mij doet, zo gaan waarderen dat ik de missie en visie van Natuurhuisje nog beter kan begrijpen. Duurzaamheid is bij hen niet alleen een hippe term. Ook staan zij 3,5% van de totale omzet af aan lokale natuurprojecten. Zo helpen zij mee aan het herstellen van de balans tussen de mens en de natuur. Want dat is hard nodig! Op deze manier kan ik ook iets teruggeven.
Conclusie: waarom doe ik het niet gewoon?
Ik ben nog nooit een nachtje of een weekendje alleen weggeweest, dus ik vind het spannend dat te doen. Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat het mij goed zal doen. Waarom doe ik het niet gewoon? Ik wil niet meer terug naar de eerste helft van het jaar. De burn-out klachten waren heftig en zo wil ik mij niet meer voelen. Het roer moet nu echt om…
Heb jij weleens te maken gehad met burn-out klachten of een burn-out? En ben jij weleens alleen een nachtje of weekendje weg geweest? Zo ja, heb je toen ook de natuur opgezocht? Klets mee in de comments hieronder of op de socials van Mamablogger.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Fijn dat het beter gaat! Ik ga heel vaak alleen weg, een nachtje, een weekend of zelfs langer. Zo belangrijk, vooral jezelf op 1 zetten, dan kun je het beste voor anderen zorgen. Natuurhuisjes zijn ook een van mijn favorieten! 😍😘 Zelfs Casper doet het, die gaat over 2 weken een weekje alleen naar Portugal. Opladen!
Ik heb geen ervaring met een burn-out, maar kan om medische redenen weinig prikkels verdragen. 2 jaar geleden was ik zo overprikkeld dat mijn lichaam en mijn hoofd stopten met normaal functioneren. Zelfs mijn automatische piloot deed het niet meer. Ik ben eerst een midweek en 2 weken daarna een hele week in mijn eentje naar een Roompot park geweest. Ik had alles meegenomen (inclusief ingevroren maaltijden van thuis) en hoefde het park niet dus af. Op het park was ook helemaal niks te beleven (buiten het seizoen). Niemand mocht mij appen, bellen of mailen. Dat deed ik niet goed tijdens mijn midweek; toen bleef ik maar prikkels krijgen omdat iedereen me ging bellen of appen. Vandaar het verbod tijdens mijn hele weekje weg. Het was echt fantastisch! Ik kan het iedereen aanraden.
Als ik zo vrij mag zijn om jou een ongevraagd advies te geven: goed is goed genoeg, het hoeft niet perfect.
Wat openhartig van je, ik vind het zo fijn voor jou dat de natuur, veel aanwezig ook in jouw omgeving, je zoveel heeft gebracht!! Vaak kan ik daar niet de rust voor opbrengen. Buiten zijn moet een doel hebben om ergens te komen, dan fiets of wandel ik wel veel in Gouda om ergens te komen, maar zonder doel gaat me slecht af..
Sinds ik thuisblijfmoeder ben, ben ik rustelozer geworden, altijd ‘aan’ en in de regelstand. Vreemd eigenlijk terwijl ik eerder moeiteloos werk en gezin combineerde.. Dat moeilijke ontspannen (overdag) voor jezelf herken ik dus ook zeker. Eigenlijk leef ik pas echt op na 22.30/23.00u als ik helemaal alleen ben en in alle rust tijdschriften ga lezen (soms een eenvoudig boek maar dat is vaak ook nog teveel gevraagd), of ga zitten naaien of knutselen.. radio of muziekje in dat laatste geval erbij en dan ontspan ik echt! Helaas zit dat er volgende week weer op, nu maak ik het geregeld 2.00/3.00u in de nacht en dat is niet zo verantwoord wanneer je weer 7.00u op moet staan voor de ochtendspits 🤭
Wat een mooie blog is dit! Al langer geleden een keer wat op gelezen. Er is zo veel te lezen.
Ik ben thuisblijfmoeder van 7 kids. Ook ik herken het wel dat het soms moeilijk is om die keus te maken even niet aan te zijn thuis. Als het op vakantie kan om alles even te laten voor wat het is dan moet het thuis ook kunnen hou ik mezelf voor.