Terwijl ik de titel van deze blogpost typ, besef ik mij dat ik eigenlijk nooit een titel, of de eerste zin van de post, begin met het woordje ‘ik’. Op de één of andere manier klinkt dat gek en ik probeer het ook altijd te vermijden. Toch ga ik vandaag tegen mijn eigen principes in. Al is het maar om een keiharde reminder voor mijzelf te maken. Zoals de titel al zegt moet ik mij echt eens wat minder druk gaan maken. Niet alleen druk in de zin dat ik veel doe en onderneem, maar vooral wat betreft denken. Ik maak mij namelijk echt over van alles heel erg druk. Zo druk dat ik nu merk dat ik dan kramp krijg in mijn buik of knallende hoofdpijn krijg.
Waar maak je je dan zoals druk over?
Waarover niet? Ik kan natuurlijk niet over alles gaan schrijven, maar één van de dingen waar ik mij heel druk om kan maken is onrecht. En nee, dan maak ik mij niet druk om al het onrecht in de wereld, maar meer om de mensen om mij heen. Zo gun ik Patrick iets heel erg, maar is het maar de vraag of het gaat lukken vanwege praktische redenen. Patrick die in zijn jeugd veel kansen simpelweg niet kreeg, verdient het juist zo erg. Het wordt nu eens tijd dat het geluk hem op dat gebied eens toelacht. Daar kan ik mij dus heel erg druk om maken.
Zo zijn er meer mensen om ons heen die altijd voor een ander klaar staan, maar zelfs zij worden niet gewaardeerd. En misschien is dat ook wel het grote probleem. Het lijkt wel alsof mensen steeds meer aan zich zelf denken en steeds minder aan wat dat met een ander doet.
En nee, ik zit absoluut niet in een dip, maar op sommige momenten kan ik mij hier echt heel druk om maken. Het is toch allemaal niet nodig?
Verder zijn het ook veel andere, kleine dingen zoals deadlines op het werk, alles goed willen regelen voor je kind(eren) en gezin, tegenslagen zoals met de auto’s etc. Geen levensbedreigende dingen, maar belangrijk genoeg om erover te piekeren.
En dan…
Dan krijg je het zoveelste slechte nieuws van mensen om je heen die je regelmatig ziet en waar je goed mee kunt vinden. Nieuws dat wel levensbedreigend is. Nieuws waarbij al het andere opeens onbelangrijk lijkt. Nieuws waarbij je je heel goed beseft hoe rijk we eigenlijk zijn. En nieuws dat je doet beseffen dat de rest allemaal wel goed komt en dat je je niet te druk moet maken omdat je nog een klein mannetje met je meedraagt die niets heeft aan een gestreste moeder. Dus dat gaan we maar proberen, maar dat is nog makkelijker gezegd dan gedaan…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Echt waar heb je het groene licht gezien hihihihi
Super herkenbaar, ik heb er ook een handje van. Lastig om het allemaal van je af te laten glijden, maar als het lukt geeft dat onwijs veel rust. Take care! x
Auteur
Dankjewel en jij ook!