Stel nu dat alles zou kunnen en geld geen enkele rol zou spelen, wat zou ik dan wensen voor de feestdagen? Een vraag die al een tijdje door mijn hoofd spookt. Het antwoord erop is alleen niet zo simpel. Als je mij een jaar geleden deze vraag had gesteld, dan had ik deze veel gemakkelijker kunnen beantwoorden. Er is de afgelopen tijd veel veranderd. Ook wat betreft onze persoonlijke situatie. Maar wat nu als echt alles zou kunnen, zou ik dan gaan voor al die mooie spullen of voor iets anders?
Dure cadeaus?
Tuurlijk heb ik een wishlist als het gaat om spullen. De Dyson Air Wrap, AirPods, eindelijk die zwart/witte Jordans, zelf mijn nagels laten doen met Pink Gellac of dat ene collectors item van Friends x Polly Pocket. Spullen waar ik enorm blij mee zou zijn en waarvan ik al heel lang roep dat ik ze wil. Maar toch koop ik het niet terwijl dat prima kan. Daar ben ik over na gaan denken en ik moet eerlijk zeggen dat al die spullen mij helemaal niet gelukkiger maken. Wel blij, maar niet perse gelukkig en al helemaal niet gelukkiger dan dat ik nu ben.
Als ik Pink Gellac zou kopen, dan doe ik dat om praktische redenen, want dat betekent dat ik er niet meer voor naar de salon hoef en daarmee besparen we uiteindelijk een hoop geld. En AirPods zijn wel heel fijn tijdens het wandelen en tijdens het werken. Maar heb ik het allemaal perse nodig? Nee, dat niet. Dit is allemaal nice to have, het is geen need to have. Nu was ik altijd al vrij kritisch op waar ons geld heen ging, maar nieuwe Nikes waren wel een ding hoor. Daar werd ik echt heel gelukkig van. En Pat heeft inmiddels al 1oo keer gezegd dat ik die AirPods nu maar eens moest kopen, want hij werd gek van mijn gezeur erover. Toch hield iets mij tegen en nu met het nieuwe huis helemaal. Je kan je geld maar één keer uitgeven en als iemand mij de keuze zou geven tussen al deze cadeaus of de waarde ervan in een spaarpot, dan kies ik toch echt voor dat laatste. Maar stel dat alles zou kunnen, dan zou dit wel mijn wishlist zijn.
Mijn echte wishlist als alles zou kunnen
Want stel nu dat alles zou kunnen, dan zou er nu niet zoveel ellende in de wereld zijn. Dan zou iedereen een fatsoenlijk dak boven zijn hoofd hebben en ieder kind zich ’s avonds veilig voelen in zijn bedje. Met ouders die er zijn en die van hem houden. Dan zouden kinderen zich geen zorgen hoeven maken over veiligheid, maar enkel over verlanglijstjes voor verjaardagen en de feestdagen.
Er zou geen honger zijn en geen enkel kind zou hoeven denken dat Sinterklaas, de Kerstman of wie dan ook, hem niet lief vindt, omdat hij geen cadeautje krijgt. En natuurlijk zou er wel verdriet zijn, want het leven is niet altijd alleen maar leuk. Dat kan en hoeft ook helemaal niet, maar verdriet hebben in een veilige omgeving, laten we daar eens mee beginnen.
Als je elkaar niet aardig vindt is dat helemaal prima. We kunnen niet iedereen even leuk vinden. En natuurlijk kun je heel andere opvattingen hebben dan je buurman. Maar laat een ander in zijn waarde. En ben je het er echt niet mee eens? Dan laat je elkaar gewoon met rust.
Als ik ’s avonds langs de slaapkamer van mijn kinderen loop en ik ze zie liggen, geliefd en veilig voor zover mogelijk, dan realiseer ik mij in deze tijd des te meer, dat ik mijn wishlist al heb. En gelukkig geldt dat voor heel veel kinderen, nu de rest nog.
En nee, ik neem geen standpunten in, daar is dit niet de plek voor. Maar als alles zou kunnen, dan zou dit mijn grootste wens zijn en kunnen we ons daarna buigen over al die leuke spulletjes. Wat zou de wereld toch zoveel mooier zijn als dat eens zou kunnen…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
