Veel moeders zeggen het; ik ben een leukere moeder als ik werk. Een collega vroeg het laatst ook aan mij en mijn antwoord was ‘nee’. Ik ben geen leukere moeder als ik werk. Klinkt gek toch? Ik leg het allemaal uit in deze post.
Een leukere moeder omdat ik werk? Uh, nee!
Ik ben niet leuker omdat ik werk, maar ook niet minder leuk. Het is niet zo dat ik liever ben tegen de kinderen, maar ik snauw ook niet naar ze. Ook niet wanneer ik mijn dag niet heb gehad op het werk. Het maak ook niet uit of ik 20 of 32 uur werk, ik behandel ze altijd hetzelfde. Ik ben stapel gek op ze en ik denk dat ze dat altijd voelen.
Wat ik nu ga zeggen is heel gevaarlijk en ik zal er misschien wel kritiek op krijgen, maar ik denk wel dat ik een betere moeder ben omdat ik werk. En nee, dan bedoel ik niet beter dan een andere moeder of beter dan een moeder die niet werkt, maar een betere versie van mijzelf.
Omdat ik mijzelf uitdaag en zelf ook altijd nieuwe dingen leer, draag ik dat ook over. Omdat ik kritisch naar mijzelf blijf kijken, denk ik dat ik ook kritisch kan kijken naar hoe wij de jongens opvoeden. En dat klinkt misschien heel arrogant (zo bedoel ik het absoluut niet, maar ik weet niet hoe ik het anders duidelijk moet verwoorden), maar voor mij is het zo dat als ik mij goed voel, voldoende uitdaging heb en plezier heb in mijn werk, ik dat meeneem in de opvoeding.
Ik voel mij dus een betere moeder, maar niet perse een leukere moeder. We hoeven namelijk niet altijd alleen maar een leuke moeder te zijn. We doen allemaal ons best en dat maakt ons goede moeders. Dat is het allerbelangrijkste. Zolang hun welzijn maar op nummer 1 staat.
Vind jij jezelf een leukere of betere moeder omdat je werkt? En waarom dan wel of niet? Ik ben heel nieuwsgierig. Laat het me weten in de comments hieronder.
Je zegt het zelf al in je blog, ik zal wel kritiek krijgen. Waarom dan toch perse de discussie leukere of betere moeder. Het is hetzelfde met die discussie rondom Eva Jinek, ik word hier zo moe van! Ik snap wel wat je wilt zeggen, maar wat levert deze blogpost nu op. Waarom accepteren we elkaar niet gewoon, zonder elkaar te willen labelen. Ik snap dat je bedoelingen goed zijn, maar ik heb het hier eigenlijk wel mee gehad.
Ben het helemaal met jou reactie eens Elise. Waarom altijd weer die discussie tussen wel of niet werken als moeder. Ik vind dit soort blogs de laatste tijd nogal vaak terug komen op mamablogger en merk dat ik me er steeds meer aan stoor. Ik snap dat het een persoonlijke blog is maar als lezer vind ik het juist jammer dat er telkens over dit soort onderwerpen geschreven wordt. Laten we elkaar gewoon zien als moeders en niet het onderscheid gaan maken tussen wel of niet werkend, parttime of fulltime maar juist als moeders die allemaal op hun eigen manier hun best doen!
Auteur
Hoi!
Dank voor je reactie, maar jammer dat deze zo negatief is 😉 Ik zeg namelijk ook het volgende: We doen allemaal ons best en dat maakt ons goede moeders. Dat is het allerbelangrijkste. Zolang hun welzijn maar op nummer 1 staat.
Het gaat in dit artikel niet om de discussie, maar om een vraag die ik laatst kreeg en die mij triggerde. Het antwoord op die vraag staat in dit artikel. De essentie van het artikel is dus niet de discussie over wel of niet werken, want mijn mening is daar inderdaad wel over bekend. Het onderwerp werk komt inderdaad vaker aan bod omdat dat nu eenmaal mijn leven is. Het is een groot onderdeel dat mij denk ik ook onderscheid van andere bloggers. Het is ook een topic op dit blog dus zo heel gek is het niet 😉 Ik denk dat ik voldoende variatie in onderwerpen heb zodat er voor ieder wat wils is. Van DIY’s tot kinderkleding en van persoonlijke verhalen tot interieur. Maar jouw laatste zin in jouw reactie is ook precies wat er in het artikel staat.
Auteur
Hoi Elise,
Dank voor je bericht, maar ik denk dat je mijn bedoeling even hebt gemist. Het gaat juist niet om de discussie. Ik verwoord wat voor mij werkt, maar ik zeg ook het volgende: We doen allemaal ons best en dat maakt ons goede moeders. Dat is het allerbelangrijkste. Zolang hun welzijn maar op nummer 1 staat.
Ik begrijp je punt we over de discussie en die komt inderdaad overal wel voorbij, het ging om een vraag die ik kreeg van een collega die dat aan mij vroeg wat mij vervolgens aan het denken zette. Ook dat staat in het artikel.
Wat levert de blogpost op? Dat vind ik wel een leuke vraag, want hoewel veel vrouwen zeggen klaar te zijn met deze vraagstelling/discussie blijft het toch een hot item. Misschien omdat veel vrouwen onbewust toch met deze vraag zitten.
Nogmaals, ik denk dat je de essentie van het artikel hebt gemist en dat zegt misschien ook wel over de manier waarop ik het heb overgebracht, maar het gaat zeker niet om de discussie 😉
Ik vind mezelf wel leuker als ik werk. Omdat anders elke dag hetzelfde is, en daar word ik heel chagrijnig van. Juist door af en toe een werkdag waardeer ik ook het thuis zijn weer meer. En ik kan het weten, want ik ben ook een tijdje thuisblijfmoeder geweest. Toen was het spannendste wat ik deed de sokken sorteren, nou echt, niks voor mij!
Auteur
Dank voor je reactie Lisette, ik herken mijzelf heel erg in jou, maar dat is echt voor iedereen heel verschillend. Het is maar goed dat we allemaal niet hetzelfde zijn 😉
Ik weet niet of ik mezelf nou leuker of beter vind als moeder omdat ik werk. Wat ik wel weet is, dat ik het belangrijk vind om mijn eigen geld te verdienen. Niet financieel afhankelijk te zijn , van wie dan ook.
Als je gezond bent dan hoor je, naar mijn mening , te werken. Al is het maar een paar uur in de week.
En dat je moet werken voor je geld . Dat wil ik ook meegeven aan mijn kinderen.
En dat geld geeft mij weer de vrijheid om te leven zoals ik wil.
Auteur
Ha Yvonne,
Dank voor je reactie! Ik vind hetzelfde belangrijk als jij, ook om dat mee te geven, maar realiseer me wel dat dat niet voor iedereen zo gemakkelijk is. De vrijheid daarentegen vind ik ook fijn en belangrijk, ook omdat ik niet gelukkig zou zijn als ik dat niet zou hebben. Ook dat heeft vervolgens weer de weerslag op mijn kinderen.