Mensen vragen mij weleens of ik met een blog niet ons hele leven online zet? Niets is minder waar, want ik ben juist ontzettend bezig met onze privacy en dus zeg ik ook altijd dat als ik iets niet wil vertellen, ik het ook gewoon niet vertel. Sterker nog, er is heel veel wat ik niet online zet. Een van die dingen is dat ik niet blog over familie. Zij hebben nooit gevraagd om mijn blog en als ze zelf graag online willen kunnen ze natuurlijk zelf ook gaan bloggen 😉
Toch maak ik vandaag een heel kleine uitzondering op deze regels, want wat als je zoon je opeens vraagt waarom hij maar één opa en oma heeft, terwijl kinderen in de klas er vaak twee hebben. Het geval is dat deze andere opa en oma nog in leven zijn, maar geen deel meer uitmaken van ons leven. En hoe leg je dat uit aan een kleuter van 5? Ik denk dat wij niet de enige zijn in deze situatie, dus vandaar dat ik er toch aandacht aan besteed.
We wisten dat deze vraag er eens zou komen
We konden er natuurlijk op wachten dat Milan op een dag deze vraag ging stellen. Het gekke was alleen dat hij het juist raar vond dat de andere kinderen er twee hadden en hij niet. Wij hadden juist verwacht dat hij onze situatie nu raar zou vinden. Zo zie je maar hoe dat in zo’n kinderbrein werkt 😉
Maar wat zeg je dan over die andere opa en oma?
Wij hebben het redelijk in het midden gehouden. Milan weet dat papa is geboren in een andere stad wat een flink eind van onze woonplaats af ligt en we hebben hem verteld dat papa’s ouders daar nog wonen en dat hij eigenlijk dus ook twee opa’s en oma’s heeft. Oké, maar wat zeg je dan verder? Milan nam natuurlijk geen genoegen met alleen dit antwoord en vroeg verder. Zijn deze opa en oma dan niet lief? Willen ze hem en papa dan niet zien? We hebben hem uitgelegd dat papa hen uiteindelijk niet meer wilde zien, maar dat je zo’n besluit niet zomaar neemt. We hebben hem ook uitgelegd dat we dat allemaal heel erg jammer vinden en dat we het ook graag anders hadden gezien, maar dat sommige dingen nu eenmaal zo zijn gelopen en we het nu ook heel erg gezellig hebben met elkaar.
We hebben op zo’n kinderlijk mogelijke manier uitgelegd dat rust soms de beste oplossing is, maar dat als Milan dat zou willen hij best contact mag leggen met zijn opa en oma. Als ik heel eerlijk ben heeft dat niet mijn voorkeur, maar wie ben ik? Het zijn Patrick zijn ouders en Milan zijn opa en oma.
En toen?
Na dat antwoord was Milan eigenlijk al tevreden met het antwoord. Hij weet dat hij familie heeft daar en dat als hij zou willen ze van ons zo mag bellen. En dan hoop ik maar dat er op hem goed gereageerd wordt. We zouden dat telefoontje dan natuurlijk wel even aankondigen. Aan de andere kant weten deze opa en oma dat ze te allen tijde bij ons om foto’s en informatie over Milan kunnen vragen, maar dat hebben ze tot op de dag van vandaag niet gedaan en daar zullen ze vast hun redenen voor hebben. Milan wilde het overigens niet en vond hen vooral zielig omdat ze hem nu niet kenden 😉 Ja, zo kun je het natuurlijk ook zien.
En weet je, het is zoals het is. Soms is het erg jammer als de dingen zo lopen en wij hadden het natuurlijk ook graag anders gezien. Het feit blijft dat we allemaal mensen zijn met een eigen karakter en soms werkt het gewoon niet zoals je zou willen. Dan is rust vaak wel de beste oplossing en dat is voor ons ook gebleken.
Gelukkig tellen de andere opa en oma haast dubbel en heeft Milan een fijne club familie om hem heen die heel veel van hem houden. En wie weet wat de toekomst ons allemaal nog brengt.
Mijn tip is dus ook vooral om contact niet tegen te houden. Je hoeft het niet te stimuleren, maar laat je kind weten dat er altijd mogelijkheden zijn en geef hem ook die ruimte. Als het niks wordt dan is het ook vervelend, maar weet je kind wel dat het aan jullie niet heeft gelegen. Als ‘ie ouder is zal ‘ie daar dan zelf wel zijn conclusies aan verbinden.
Herken jij zo’n situatie? En hoe ga jij om met vragen? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik ben gelukkig gezegend met alle opa’s en oma’s dus de vragen zijn heir gelukkig niet aan de orde. Wel goed zoals je het hebt uitgelegd.
Zelf was ik het kind die een van haar opa’s en oma’s niet zag. Weet niet of ik er naar gevraagd heb maar weet wel dat ik op een gegeven moment wist waarom ze geen contact hadden en wilde het zelf ook niet.
Wij gaan die vraag ook zeker eens krijgen.. Hij heeft wel twee oma’s en een ‘stiefopa’ maar met zijn echte opa hebben wij ook nooit meer contact. Die dingen blijven lastig maar eerlijkheid is heel belangrijk in deze! Denk dat je goed hebt gereageerd.
Hier hetzelfde… De papa en mama van papa wonen gewoon ver weg. Opa en oma noem ik ze niet. Dat zijn ze niet voor ze. Net als 1 mama en 1 papa. Hebben ze 1 oma en 1 opa. En daar zijn we heel gelukkig mee 🙂
Groetjes elise
Leuk he de kleuterleeftijd… Hier kwam de vraag 3 jaar geleden waarom ie geen zusje of broertje had…. Dan slik je ook ff
Hier ook geen contact met een opa. Ze is nu nog te jong, en mijn stiefvader is een geweldige opa dus de vraag zullen we denk ik niet snel krijgen. Of ik het zelf ga vertellen weet ik nog niet. Vind het toch wel lastig hoor…
Wat zullen de ‘andere opa en oma’. verdrietig zijn!
Afz. een oma.
Auteur
Hallo,
Ik wilde toch graag reageren op uw reactie. Het is een beslissing geweest waar jaren overheen is gegaan en die je als zoon niet zomaar neemt. Tenminste, mijn man niet in dit geval. Zonder in details te treden kan ik met alle eerlijkheid zeggen dat hij er alles aan heeft gedaan om in ieder geval met elkaar door één deur te kunnen, maar het waren juist ‘de andere opa en oma’ die zeiden hun zoon en kleinzoon (die toen een jaar was) niet te missen. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen voor mijn man. Waren ze maar verdrietig, dan had het er nu misschien wel anders uitgezien. Deze ouders bestaan dus ook als kunnen u en ik ons dat niet voorstellen. En gelukkig maar, want ik moet er niet aan denken mijn zoon niet te zien.
Ik weet er helaas alles van. Ondanks dat wij mijn schoonvader wel willen zien, er geen ruzie is geweest en we meerdere keren het initiatief hebben genomen om contact te hebben, laat “opa” weten geen contact te willen hebben. Niet alleen met ons niet, maar met geen van zijn drie kinderen.
Lijkt me goed aangepakt. Al hoop ik dat je geen spijt zal krijgen van de keuzes (stel dat hij later wel contact wil).
Mijn kleine heeft een opa en oma en een oma. Maar mag geen contact met andere opa (niet dat ze dat wil, ze is nog kong). Als ze dat later zou willen, zou ik dat zeker tegenhouden. Het ligt dus ook wel aan de situatie denk ik.
Auteur
Milan kennende zit hij er niet op te wachten en vind hij het wel prima zo. Maar hij is er nu ook te klein voor. Zelf zal ik contact niet stimuleren, maar ook niet tegenhouden. Het is uiteindelijk aan hem. Jouw situatie lijkt mij trouwens ook wel heftig.
Marisca Kenter says
26 maart 2016 at 09:08
Hallo,
Ik wilde toch graag reageren op uw reactie. Het is een beslissing geweest waar jaren overheen is gegaan en die je als zoon niet zomaar neemt. Tenminste, mijn man niet in dit geval. Zonder in details te treden kan ik met alle eerlijkheid zeggen dat hij er alles aan heeft gedaan om in ieder geval met elkaar door één deur te kunnen, maar het waren juist ‘de andere opa en oma’ die zeiden hun zoon en kleinzoon (die toen een jaar was) niet te missen. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen voor mijn man. Waren ze maar verdrietig, dan had het er nu misschien wel anders uitgezien. Deze ouders bestaan dus ook als kunnen u en ik ons dat niet voorstellen. En gelukkig maar, want ik moet er niet aan denken mijn zoon niet te zien.
Reactie:Opa en Oma uit Groningen. Vanaf deze kant wil ik hier even op reageren:Wij denken dat dit antwoord niet correct is.
Wij hebben nooit gezegd dat wij onze kleinzoon niet zouden missen.
En verder wil ik mij hier niet over uitlaten.