De kinderen gaan vandaag weer naar school, de kerstboom is opgeruimd en je moet zelf weer aan het werk. Kortom, alle leuke en gezellige dagen zijn weer voorbij, het gewone leven begint weer net als als de januari dip. Ik heb niet zoveel met januari. Dat terwijl ik wel van de winter houd (ik hoop ook nog steeds op een Elfstedentocht, maar dat terzijde) en manlief en ik jarig zijn in deze maand. Gezelligheid genoeg zou je denken.
Stiekem heeft het te maken met mijn uitstelgedrag, ik had namelijk twee weken vakantie en stelde zoveel mogelijk uit.
Ik had een heel goed excuus: ‘het is zo’n gekke tijd, veel mensen zijn vrij, dus dat komt in januari wel’. Dat januari in december nog heel ver weg lijkt, maar toch echt al bijna begint, besef ik gewoon niet. Zo rond de feestdagen kijk ik films, lees ik veel en zit ik in een soort “feestdagenbubbel”. Dat geldt overigens niet voor mijn werk hoor, daar ben ik heel trouw in, maar denk aan telefoontjes die gepleegd moeten worden, de administratie en andere vervelende klussen.
Maar ik ga er tegenaan, niks het zwarte gat na de feestdagen, maar gewoon vol goede moed weer beginnen!
Dus gaan de ramen wijd open, staan de tulpen op tafel en begin ik gewoon. Ik weet uiteraard dat het gevoel heel goed is als je iets gedaan hebt wat niet zo leuk is, en dus begin ik daar maar als eerst mee. Iets meer risico nemen en durven. En juist als dat lukt voel je je pas voldaan!
Het zwarte gat na de feesdagen of blue monday, wat is dat?!
De kids weer naar school en het gewone leven begint weer. Zwart gat na de feestdagen of uitstelgedrag? Je leest ’t op http://t.co/ZyCu1CXK3L