Toen maandagavond bekend werd dat de maatregelen rondom het Coronavirus werden aangescherpt en zouden duren tot 1 juni besloten we de ochtend erop een gesprekje aan te gaan met Milan. Alles waar hij zich tot nu op verheugde gaat namelijk definitief niet door… En dat heeft heel veel impact…
Geen school, maar ook geen musicalvoorstelling
Geen school tot 6 april is te overzien. Het is niet leuk, maar er hangt een einddatum aan die redelijk dichtbij is dus het is te overzien. We hebben Milan erop voorbereid dat het weleens langer kan gaan duren. Maar wat is langer? We hebben geen idee? Is dat dan ook 1 juni? Hij heeft allemaal vragen en we kunnen er geen antwoord op geven. Dat maakt het moeilijk. Geen vriendjes tot die tijd is al helemaal lastig voor te stellen.
Naast school zit Milan ook op musicalles. Dit vindt hij fantastisch en ze waren al druk bezig met het repeteren van de voorstelling in juni. We hebben net het bericht gehad dat ook deze niet doorgaat. Ook dat doet pijn. En natuurlijk gaat het volgend jaar alsnog gebeuren, maar volgend jaar is nog heel ver weg.
Het zwemmen ging zo goed
Ik heb weleens geschreven over het zwemmen en dat ging de laatste maanden echt heel goed. Het einde was in zicht en hij had heel wat overwonnen. Nu vindt hij het geen straf dat hij daar voorlopig niet heen hoeft, maar ik wel. Ik ben heel bang dat we straks weer opnieuw moeten beginnen. Dat alles voor niets is geweest. We kunnen immers ook niet zelf met hem gaan oefenen.
Geen mannenweekend met papa en geen avondvierdaagse
Dit is de periode van het jaar waarin heel veel leuke dingen gepland staan. Pasen, Pinksteren (dan is er altijd een grote rommelmarkt in de straat en buurt), Koningsdag, de Koningsspelen, maar ook het mannenweekend met papa en de avondvierdaagse stonden gepland. Ook deze gaan nu definitief niet door.
Alles is relatief, maar leg dat maar eens uit aan een kind
Het lastige aan het gesprek vonden wij dat we hem geen duidelijkheid konden geven. Deze dingen gaan nu niet door, maar wat gaat er eventueel nog meer niet door? Hoe lang duurt het nog? Wij konden hem geen antwoord geven. Hij begrijpt waarom het zo is, maar het is tegelijkertijd wel iets abstracts gelukkig.
Zijn reactie
Hij reageerde goed, maar was stil. Alsof het allemaal nog even moest bezinken. We hebben gezegd dat hij al zijn vragen aan ons kan stellen. Alle vragen zijn goed en geen enkele vraag is raar. Hij baalt en is verdrietig. Het heeft impact als je je als kind verheugd op dingen en die allemaal niet doorgaan. Tegelijkertijd voelt het nu een beetje als vakantie. Het gevoel slingert van de ene kant naar de andere kant.
We houden hem de komende tijd goed in de gaten en zullen vaker een gesprekje met Milan plannen de komende periode. Hoe hebben jullie dit aangepakt bij jullie wat oudere kinderen?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
