Oké, dit is misschien niet het gezelligste onderwerp tussen Kerst en Oud en Nieuw, maar de afgelopen periode las ik veel real life verhalen, veelal van vrouwen, die vertellen over het plotselinge overlijden van hun man, narigheid na een scheiding, arbeidsongeschiktheid na ziekte etc. In veel van die verhalen werden de financiën ook besproken en ik schrok daar enorm van. Het zette mij aan het denken, want nu gaat alles nog goed, maar hoe is dat als het noodlot opeens toeslaat? Kan ik dan in mijn uppie twee kinderen onderhouden? Ik heb daar goed over nagedacht, want hebben we echt alles op een rijtje en geregeld?
Inschrijven bij een woningbouwvereniging
Stel nu dat het leven een andere wending krijgt, kan ik de jongens dan onderhouden? In het geval van een scheiding zou dat kunnen, maar we zullen dan wel moeten verhuizen. Tenminste, wel als we nog in ons huidige huis wonen. Ik zou op mijn salaris wel een hypotheek kunnen krijgen, maar veel is het niet. In onze woonplaats is dat bijna onmogelijk dus in dat geval zou huren de enige mogelijkheid zijn. Ik zou teveel verdienen voor een sociale huurwoning, maar wel vrije sector kunnen gaan huren.
De woningnood is hoog en je moet jaren ingeschreven staan om een woning te kunnen krijgen. Nogmaals, we zijn geen gekke dingen van plan, maar we hebben ons allebei toch ingeschreven bij een woningbouwvereniging. Dat is zo gepiept, de jaren gaan tellen en het voelt veilig om dat geregeld te hebben. Nogmaals, je weet immers nooit.
Een testament
Toen we ons eerste huis kochten lieten we meteen een samenlevingscontract en testament op laten stellen. Dat samenlevingscontract verviel toen we trouwden, maar het testament is er nog steeds. We moeten deze weer eens controleren, er zijn nu immers ook kinderen, maar de basis is goed. Zeker als we over enkele jaren weer een huis kopen.
Gemeenschap van goederen
We zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. Dat betekent dat we ieder de helft krijgen als we uit elkaar zouden gaan. Van de inboedel en het spaargeld. Nou, in het gekste geval kunnen we daarmee vooruit, maar we hebben natuurlijk niet zomaar andere woonruimte.
De conclusie is dat wij dus ook niet alles 100% op orde hebben, maar we zijn ook niet onvoorbereid. Het is niet perse leuk om over na te denken, maar belangrijk is het wel. Daarom vind ik mijn werk ook zo belangrijk en dat geldt ook voor Patrick. Niets is 100% zeker, maar het is een goed vertrekpunt.
Naar aanleiding hiervan ben ik benieuwd of jullie hier weleens over nadenken en wat jullie eventueel hebben geregeld. Zijn er dingen die wij bijvoorbeeld zijn vergeten en waar we wel over na moeten denken? Ik hoop dat ik tenminste één van jullie aan het denken heb gezet, want als de dingen niet zo lopen als je hebt gehoopt, heb je al genoeg aan je hoofd. Dan kun je dit soort zorgen er niet bij hebben.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wij hebben ook afspraken gemaakt wie er voor onze zoon gaat zorgen als er wat gebeurt met ons beiden. Dit is ook vast gelegd bij de notaris. Een levensverzekering hebben we ook. Als 1 van ons wegvalt dan komt het huis vrij op naam, dus geen hypotheek meer en niet hoeven verhuizen.
Je moet natuurlijk ook denken aan eventuele partner en kinderalimentatie.
En dat van je testament, weet je zeker dat deze nog geldig is? In sommige gevallen (vaak de goedkoopste optie) maak je aan het begin als je gaat samenwonen een kort testament.. die alleen geldt voor als je ongehuwd en geen geregistreerd partner bent ?.