Voordat M naar school ging kende ik natuurlijk het bestaan van de luizenmoeder en ik wist dat je ook weleens voor wat andere dingetjes gevraagd kon worden. Inmiddels ben ik erachter dat als je wilt, je fulltime op de school van M aanwezig kunt zijn om te helpen met allerhande klusjes!
Maar ik help dus niet zo vaak, en daar voel ik me dan weer schuldig over….
Op de gang bij de klas van M hangt een enorm prikbord met tig vellen papier waar je van alles in kunt vullen. Van een kijkjes (daar binnenkort meer over), tot helpen bij technieklessen, fruit snijden, begeleiden bij schoolreisjes en de hele mikmak.
Vervolgens houd je je telefoon er al bij, want er hangen ook nog vellen met bijzondere data. Een studiedag hier, een middag vrij daar, een schoolreisje zus en een sportdag zo. Kortom, je hebt er bijna een dagtaak aan om het allemaal bij te houden. En dan heb ik het nog niet over de dagen dat er iets anders bijzonders is. Zo moesten de kinderen laatst in een “uniform”, spijkerbroek en een witte top.
Op de school van M werken ze met thema’s en organiseren ze een heleboel leuke dingen. Superleuk en M vindt het geweldig! De kinderen steken er ook een hoop van op dus ik juich het alleen maar toe. En toch voel ik mij schuldig. Schuldig omdat ik niet zo vaak kan helpen op school.
fruit snijden lukt niet, want dan ben ik te laat op mijn werk en zo zijn er nog wel meer dingen waar ik niet bij kan helpen, omdat ik werk. De maandagen zijn geen probleem, maar dan is er nauwelijks hulp nodig. Ook ’s middags na 13.00 is geen probleem, maar dan komt hij bijna uit school. En dan voel je je als moeder dus schuldig. Je hebt het idee dat je tekort schiet.
Gelukkig wil opa ook nog weleens helpen als het kan en heeft hij dus ook geholpen bij een van de technieklessen. M vond het superstoer dat zijn opa kwam helpen! Verder breng ik M iedere dag naar school en kan ik hem drie van de vijf dagen zelf ophalen. Eigenlijk ben ik dus dagelijks op school en op een andere manier erg betrokken.
En als er weer lege flessen nodig zijn voor een inzamelingsactie, kan ik wel mijn steentje bijdragen en geef ik M er zo tien mee!
Help jij veel mee op school? Ik ben wel benieuwd hoe andere moeders dat doen.
Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Die van mij is net 2 dagen begonnen, dus ik heb er nog niet veel ervaring mee. Op de peuterspeelzaal zat ik in de ouderraad (dat is eens in de 2 maanden een avondje) en toen nam ik altijd speelgoed mee naar huis om schoon te maken (vond Anna geweldig, lekker een weekend extra speelgoed). Dus toen vond ik het niet nodig om me in te schrijven bij de jaarlijkse schoonmaak. Maar ja, dat wou natuurlijk niemand, dus toen voelde ik me weer schuldig (maar ik vind schoonmaken echt niks en bovendien was het op mijn werkavond).
Dus de moraal van het verhaal; schuldig voelen doen we ons toch wel 😉
Auteur
Dank voor je reactie! Speelgoed schoonmaken is ook wel een goed idee. Kan gewoon thuis en kun je zelf bekijken wanneer je dat doet in het weekend. En inderdaad, we voelen ons toch wel schuldig 😉