Oh jongens, ik wist niet hoe hard ik hier aan toe was totdat we zaterdag ook echt waren. Een andere omgeving, super goede muziek, een prachtige setting, een leuke sfeer en gewoon lekker dansen. Vorige week werden we uitgenodigd om voor Mamablogger verslag te komen doen van het festival Fields of Joy in Oldenzaal. Voor ons is dat bijna twee uur rijden, maar nadat we op de website hadden gekeken kon het ons niet meer schelen. Al moesten we er drie uur voor rijden, we hadden er zin in!
En dus gooiden we zaterdagochtend de tank vol en gingen we naar Oldenzaal. We kwamen aan bij Het Hulsbeek, een groot recreatiegebied met strandjes en heel veel groen, wat een prachtige plek waar we zeker nog eens naar terug willen. We werden er superleuk ontvangen en mochten in de perstent. Daar viel eigenlijk al op hoe goed dit festival was georganiseerd. We kregen crew bandjes om en werden super verzorgd. Maar daarna was het tijd om het festival terrein op te gaan.
Fields of Joy
Wij waren er rond 12.30 uur en toen was het nog rustig. Dat gaf ons de tijd om het terrein te verkennen en foto’s te maken. Verschillende podia met namen als Goudmijn, Hittegolf, Het Paradijs (waar je met een boot heen werd gebracht!) Beestenboel etc. waar vervolgens grote namen aan artiesten op stonden. Wat dacht je van Di-rect, Dotan, Typhoon, Jenny Lena, Sef, Extince, 2Unlimited, Benny Rodrigues en nog veel meer?
Gedurende de dag werd het steeds drukker en ik las ergens dat er 7000 mensen waren. Patrick en ik zeiden de dag erna nog tegen elkaar dat de sfeer zo ontzettend gemoedelijk was. Het was er echt gezellig! Die sfeer hebben we de hele dag gevoeld. Niet alleen bij het ontvangst, maar dus ook op het terrein zelf. Iedereen was vrolijk en had er zin in. En hoewel de zon pas aan het einde van de middag door kwam, was de temperatuur heerlijk.
Een festival met kinderen?
Ik zei in de titel al dat dit Milans eerste festival was. Wat Fields of Joy denk ik onderscheid van de overige festivals is dat je gewoon je kinderen mee kunt nemen. Er was namelijk ook aan hen gedacht. Zo was er een kinderdagverblijf dat toezicht hield op de speelhoek. In de speelhoek konden kinderen knutselen, voetballen, schminken en op het springkussen. Ook kwamen de Ninja Turtles nog even langs 😉 Ouders konden er gewoon bij blijven, maar je mocht de kinderen er ook even daar laten. Zij waren lekker aan het spelen en wilden misschien niet mee met de ouders naar het volgende podium. Die kinderen kregen dan een bandje om met het 06-nummer van de ouders. Als er wat was werden die meteen gebeld. Wij hebben dat niet met Milan gedaan, maar het feit alleen al dat die mogelijkheid er is, is wel erg fijn.
Wat hebben we er de hele dag gedaan?
Nadat we het terrein hadden verkend was het tijd voor de eerste optredens en zijn we van podium naar podium gegaan. Ook zijn we naar het Paradijs gevaren voor een optreden van Daniel Cane, superleuke jongen met een heel bijzondere stem en hij was tussen de nummers door ook ontzettend grappig. Ook op de boot erheen hebben we ontzettend gelachen en dat was kenmerkend voor de hele dag. We hebben onwijs gelachen en de sfeer zat er goed in. Tussen de optredens door liepen we dan weer naar de speelhoek zodat Milan zich ook weer even uit kon leven en kon spelen met andere kinderen. Milan blij en wij blij.
De optredens
Omdat we ook weer bijna twee uur naar huis moesten rijden hebben we Di-rect, Dotan en Typhoon helaas niet meer gezien. De filmpjes daarentegen heb ik wel gezien en ook die optredens waren fantastisch. Zelf hebben we echt genoten van de Rootsriders met een tribute aan Bob Marley (dat was echt zo gaaf!), Sef en Jenny Lena. Al moet ik zeggen dat geen enkele band slecht was. Alles wat we hebben gehoord was goed net als het geluid overigens.
Volgend jaar weer naar Fields of Joy?
Jaaaaa! Ik zag net dat de data voor volgend jaar al bekend zijn en dat is 22 en 23 juli 2017. Zet hem alvast in je agenda en bekijk de website van Fields of Joy voor meer informatie. Tot volgend jaar?