Je hebt het misschien wel gemerkt, maar ik ben steeds meer aan het schrijven over de combinatie werken en moederschap. Bloggen is ook werk (juist wel!), maar waar ik mij, denk ik, van veel bloggers mee onderscheid is het feit dat ik naast mijn gezin en Mamablogger nog een baan heb bij een werkgever. Ik begrijp dus ook heel goed de struggles die moeders hebben op het gebied van werk. Het schuldgevoel dat je soms hebt naar je kinderen toe, het gevoel op alle vlakken achter de feiten aan te lopen, wat doe je met je werk als je kind plotseling ziek is etc.
Ik denk ook dat ik mij daarin onderscheid van veel andere bloggers, want laten we eerlijk zijn, met veel onderwerpen vissen we toch vaak in dezelfde vijver. Ieder met een andere insteek, invulling en schrijfstijl, maar het is wel zo. Dat is overigens niet erg en ook zeker geen verwijt, want ik doe hetzelfde. Begrijp me dus vooral niet verkeerd. We maken immers veel van hetzelfde mee en lopen vaak tegen hetzelfde aan.
En misschien is dat ook wel de reden dat ik regelmatig over carrière/werk wil bloggen. En dan vooral gerelateerd aan het gezin en alle andere rollen die je als moeder hebt. Zo zag ik laatst een opmerking van iemand op Facebook. Het ging over moeders die fulltime werken en daar gelukkig mee zijn. Een andere moeder gaf aan dat zij voor haar kinderen koos en niet voor een carrière, want die twee gaan immers niet samen. Het is dus of het één of het ander, maar is dat echt zo?
Carrière en moederschap gaan niet samen?
Nu wil ik niet hier de discussie voort zetten, maar jeetje, wat gingen sommige vrouwen tekeer zeg! Verschillende meningen die sterk werden verdedigd. Ik vroeg me vooral af of je wel fulltime moet werken om carrière te kunnen maken. En wat is een carrière? Een succesvolle carrière betekent voor mij dat je alles uit jezelf en je werk kunt halen binnen het aantal uren dat je werkt. In 20 uur kun je misschien ook wel een heel gaaf project afronden, een evenement organiseren of een grote klant binnen halen. Als jij er maar voldoening uit haalt. Misschien is dat wel de grootste beloning die je kunt krijgen. Dan is het voor jou al succesvol toch?
Veel moeders zien een carrière anders. Fulltime, ’s avonds nog aan het werk aan de keukentafel, proberen hogerop te komen etc. Zo zag ik dat voorheen ook. Moeders die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aan het werk zijn en allerlei vormen van kinderopvang nodig hebben. Totdat ik in die 20 uur (oké, stiekem wel wat meer) die ik nu werk steeds beter prioriteiten kon stellen en afgelopen jaar zelfs voor de eerste keer een zelf een relatiemagazine uitbracht voor mijn werk. Ik had zoiets nog nooit gedaan, maar deed het toch maar “even”. Daar ben ik eerlijk gezegd best trots op. Nog nooit eerder gedaan, mezelf weer ontwikkelt en uitgedaagd en ook dat zie ik als een stap maken in je carrière.
Nu ga ik binnenkort meer werken en dat heeft niet zo zeer te maken met carrière willen maken, al vind ik dat persoonlijk wel belangrijk. Ook niet met meer verdienen, maar daar kan ik nu nog niet zoveel over zeggen. Flauw, ik weet het, maar we zullen eerst nog het één en ander moeten regelen.
Voor mij gaat het dus prima samen. Ik zal alleen niet zelf mijn kinderen vijf dagen in de week naar de opvang brengen om te gaan werken, maar dat hoeft ook niet. Er zijn ook zat moeders die bijvoorbeeld alleen zijn en geen keuze hebben. Petje af voor deze moeders die dat toch allemaal maar voor elkaar krijgen!
Kortom, doe vooral je ding en kijk naar waar jij blij van wordt en de mogelijkheden die je hebt. En ik geloof er heilig in dat als jij lekker in je vel zit, je kinderen dat ook zullen merken. Het is in ieder geval niet zo zwart/wit als dat het gesteld wordt. En daarbij, we doen toch allemaal ons best?