Vier weken geleden werden we positief getest op corona en drie weken geleden mochten we na een week quarantaine weer naar buiten. Laat ik beginnen met vertellen dat we er goed doorheen zijn gekomen. Het had natuurlijk anders kunnen lopen en we mogen echt niet klagen. Desondanks hebben we ervaren dat het virus grillig is en ik ben op dag zes best angstig geweest. En ook al zijn we er goed vanaf gekomen, de nasleep is nog steeds voelbaar. Kun je nagaan wat mensen doormaken die echt heel erg ziek zijn geweest. Helaas hebben we nog steeds te maken met de effecten van het virus en vertel ik daar in dit artikel meer over.
Op het moment dat we testten wisten we het eigenlijk al, we waren positief getest. We voelden ons al iets anders en Patrick begon zijn reuk en smaak te verliezen. Toch hoop je ergens dat het niet zo is en we baalden dan ook flink, maar het was niet anders.
Onderzoek
De dag erna werden we gebeld door de GGD en dat telefoongesprek duurde ruim een uur. We kregen niet alleen alles te horen over de quarantaine, maar er werd ook onderzoek gedaan. Een bron- en contactonderzoek, maar er werd bijvoorbeeld ook gevraagd naar onze werkgevers en of die zich wel houden aan de coronamaatregelen. Ik had nog niet gehoord van zo’n uitgebreid onderzoek, maar ze deden het gedegen, want alles werd verwerkt in een dossier.
Ik vroeg aan de dame aan de telefoon op welke dag we opgelucht adem konden halen en we niet meer bang hoefden te zijn om heel ziek te worden als we dat dan nog niet zijn. Ze vertelde dat dat voor onze leeftijd rond dag 5 of 6 zou zijn. Dus als we dan nog niet ziek zouden zijn, was de kans klein dat we dat alsnog zouden worden.
Quarantaine
We besloten een gestructureerde quarantaineperiode tegemoet te gaan. We kleedden ons gewoon iedere dag aan, ontbeten op de tijd die we gewend waren en iedere middag rond 14.30 uur zouden we wat lekkers op tafel zetten. Tussendoor konden we nog een cake bakken, een spelletje doen etc. De Appie bracht de boodschappen dus we kwamen de week wel door. Dit was tenminste de planning als we niet heel ziek zouden worden en dat is gelukkig ook niet gebeurd.
Omdat we iedere dag wel iets leuks konden doen, hoe klein ook, hebben de kinderen geen enkele keer geklaagd. Het was zoals het was en we hebben er met elkaar het beste van gemaakt. De kinderen hadden overigens ook geen klachten.
Onze klachten
Wij daarentegen wel. Bij Patrick overheerste vooral de moeheid, maar het ging. Dat was op de reuk en smaak na, het enige waar hij last van had.
Ik had iets meer last en dat zat vooral in mijn hoofd. Ik voelde mij licht in mijn hoofd, had flinke hoofdpijnen en kon nauwelijks een boek lezen of naar een scherm kijken. Toch was ik blij, want als het hierbij bleef ging het goed. Op dag 5 haalde ik opgelucht adem, maar op dag 6 werd ik zieker. Toen kreeg ik het heel erg benauwd en dat werd niet minder. Toen ben ik echt even bang geweest. Gelukkig nam het de dag erna weer af. Ik ben daarom ook een extra dag binnen gebleven totdat ik zeker wist dat ik 24 uur klachtenvrij was.
Drie weken later
We zijn dus drie weken verder en de extreme moeheid is er nog steeds. Ik sta zelfs moe op. Waar ik normaal heel actief ben, moet ik mijzelf nu echt aanzetten tot dingen, want anders kan ik gerust de hele dag op de bank blijven hangen. Zo herken ik mijzelf echt niet.
Ook heb ik nog steeds de concentratie van een visstick en kan weinig prikkels om mij heen verdragen. Waar ik ook last van heb is dat ik moeilijker op woorden kan komen of woorden door elkaar haal. En als ik iets wilde doen ben ik snel afgeleid en weet ik een paar seconden later niet meer wat ik nou precies wilde doen.
Ik hoor dat meer mensen daar last van hebben en dat dat nog wel aan kan houden. Volgens de GGD hoort dat erbij en mag ik hiermee wel gewoon naar buiten. Net als het verliezen van je reuk en smaak, is dit iets wat nog wel even kan duren blijkbaar.
Buiten dat voel ik mij prima, maar ik zou graag weer een beetje energie terug krijgen. Gewoon weer een beetje mijzelf worden, want ondanks dat we geluk hebben gehad voel ik mij nog lang niet de oude.
Met Patrick gaat het overigens goed, ook hij is nog steeds erg moe en ruikt nog bijna niets, maar hij voelt zich verder prima.
Het virus is niet verdwenen en let daarom nog steeds op. Het is grillig en je wilt het echt niet krijgen. Stay save!
Heb jij corona gehad? Zo ja, heb jij ook last gehad van een nasleep en hoe lang duurde deze? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Mijn moeder is gevallen, heeft met mijn broer een middag en avond op de SEH gezeten, en hebben daar Corona opgelopen. Ik ben op bezoek gegaan, niet wetende dat zij Corona hadden(wisten ze zelf toen ook niet) en heb het ook gekregen. Mijn moeder heeft 8 weken in ziekenhuis gelegen, aan het zuurstof, drukmasker op etc. Mijn vader zat in verzorgingstehuis, en is uiteindelijk aan Covid overleden. Het was echt een slechte film.
Goedemorgen, laat ik beginnen met te zetten, dat ik blij ben, dat jullie alle 4 niet heel erg ziek zijn geweest. Wij hebben eind maart 2020 corona gehad. We zijn allebei 3 weken mega ziek geweest. Ik had weleens griep o.i.d. gehad, maar dit was niet te vergelijken. Ik, die altijd onderweg was met leuke dingen, zwemmen en fitnessen kon echt niks meer. Ik heb 3 weken op bed gelegen en de trap op gaan was al te veel.
Nu 14 maanden later ben ik weer helemaal hersteld. Ik ben na die 3 weken mijn conditie gaan opbouwen met wandelen, wandelen en nog eens wandelen. Rustig aan ook weer gaan zwemmen en sporten. Toen kwam weer die lockdown en eindelijk na 4 maanden kan ik weer zwemmen en sporten. Dat niet kunnen helpt echt niet bij je herstel en ik hoop, dat het kabinet daar met een nieuwe lockdown/pandemie rekening mee houdt. Hoe kunnen mensen anders herstellen? Maar goed, we zijn er weer en jou gaat dat ook lukken. Zorg goed voor jezelf, blijf in beweging en geniet! Liefs!
Onze familie is zwaar getroffen, mijn man en ik hadden het beide, manlief geen klachten, ik twee weken met hoge koorts, enorme hoofdpijn en erg benauwd op bed gelegen. Mijn herstel heeft ruim een half jaar geduurd, zo moe geen rondje om het huis kunnen lopen, zo moe dat ik moest overgeven als ik boven aan de trap kwam, kapot van alleen maar douchen.
Ik ben kerngezond, 38 en sport 3x per week bootcamp….
Mijn schoonouders hadden het ook beide, mijn schoonmoeder is helaas overleden aan Corona na 6 weken op de IC en een hoop ellende, 62 jaar en kerngezond verder. Dat blijkt en bleek ook uit de diverse testen die ze heeft ondergaan in het ziekenhuis, geen enkele ziekte of onderliggend iets.
Voor nu krabbelen we weer op, ben 100% aan het werk, nog licht benauwd en nul conditie, maar we komen er wel!
Het is een vervelend virus ja… ik heb het half januari gehad. Een week ziek, zoals flinke griep (hoesten, geen eetlust, verhoging). Maar gelukkig achteraf geen klachten zoals jou moeheid aan over gehouden.
Vriendlief had ook Corona en zijn smaak en geur nog niet volledig terug. Verder bleef hierbij hem bij verkoudheid.
Hopelijk heb je snel weer wat energie!
Wat een nasleep toch. Hoop dat je spoedig helemaal klachtenvrij zult zijn! Maar geef het voorval de tijd om weer de oude te worden..
Hoe gaat het met je ouders? Hebben zij er nog iets aan overgehouden?