Ik denk dat heel veel bloggers dit wel zullen herkennen: naar mate je steeds meer bezoekers trekt word je ook interessant voor bedrijven. Dagelijks vind je mailtjes in je mailbox met verzoeken tot samenwerken. Heel erg leuk en vooral ook heel erg vleiend. Het betekent namelijk dat je op de goede weg bent en mensen je blog leuk vinden om te lezen. Ik kreeg gisteren een reactie waarin stond dat diegene altijd zo blij wordt van mijn blogjes. Dat is toch mooi? Zo’n comment maakt mijn hele dag weer goed.
Maar goed, weer even terug naar de samenwerkingen. Hoe meer het er worden hoe vaker ik de opmerking krijg ‘ik ga ook maar eens bloggen dan krijg ik ook gratis spullen’. Ik snap zo’n opmerking wel, want als je niet zo goed weet hoe het werkt lijkt het misschien ook wel zo. En als ik mezelf dan weer eens hoor zeggen dat ik iets niet heb gekocht, maar heb gekregen, ben ik altijd bang dat het verwaand klinkt. En dat is echt niet mijn bedoeling! Maar toch denk ik dat ik dan onbewust de suggestie wek dat het me maar makkelijk afgaat.
En hoewel veel mensen het bij de opmerkingen laten, zijn er ook een aantal mensen die ik ken die “opeens” ook een blog gaan beginnen. Althans, dat is dan weer de suggestie die zij bij mij opwekken. Dat hoeft niet zo te zijn natuurlijk, maar het zet me wel aan het denken.
Kijk, laten we wel wezen, ik heb het wiel ook niet uitgevonden. Ik was niet de eerste mama blogger, zal ook zeker niet de laatste zijn en het staat iedereen vrij er één te beginnen. Toch vraag ik me dan wel af of ze zijn gaan bloggen omdat ze (onder andere bij mij) zien dat het ook leuke voordelen op kan leveren of zijn zij echt oprecht gaan bloggen vanuit een passie of drive om je verhaal te delen?
Dat zou namelijk wel je insteek moeten zijn, want mocht je erover denken om te gaan bloggen bedenk je dan goed van tevoren wat het allemaal inhoudt. ik blog dagelijks en het is gewoon hard werken. En net als bij een werkgever wordt je beloond voor je werk in de vorm van een salaris. En zo zie ik dat met bloggen ook. Als je hard werkt word je beloond en anders niet. Na ruim een jaar lang dagelijks bloggen (en soms wel twee artikelen op één dag) en daarvoor ook al een aantal jaren geblogd te hebben, weet ik dat het dat het veel meer met zich meebrengt dan “alleen maar stukjes typen”. En dat houd je alleen maar vol naast je gezin, werk en andere bezigheden als je dit echt doet vanuit een bepaalde drive en passie. Maar als je drive is om zoveel mogelijk gratis spullen te krijgen kan ik je vertellen dat je dan echt van een koude kermis thuiskomt. Het heeft tijd nodig…
mamablogger, mama blogger, bloggen, gratis spullen, 1
Zijn er meer bloggers die dit herkennen of juist niet? Ik wil ook niemand voor het hoofd stoten, maar wilde het wel even van mij af schrijven. Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Dat valt mij inderdaad ook op, dat er ineens veel nieuwe bloggers zijn ( ok ik ben ook nog nieuw) die zich zodra hun eerste post online staat maar gaan inschrijven bij pr bureaus en bedrijven gaan mailen. Zo jammer, want die spullen zijn een leuke bijkomstigheid, maar niet waar het bloggen om draait
Auteur
Inderdaad Tamara en ergens stoort het me ook. Ik zie ook zoveel berichten voorbij komen met de vraag wanneer je je kunt inschrijven bij een Pr-bureau of als er iemand spullen over heeft om te reviewen kun je ze doorsturen. Kijk, vragen staat vrij en als je er niet op wilt antwoorden hoeft dat ook niet, maar wij moeten er ook ons best voor doen en je blogt om je verhaal te delen en niet voor de spullen. Het is inderdaad, zoals jij het zegt, een leuke bijkomstigheid.
Ik herken vooral dat mensen denken dat het zo makkelijk is. Dat ik raar wordt aangekeken als ik zeg dat ik op vrije dagen en in de avonden met mijn blog bezig ben.
Maar ook dat mensen dan denken dat ik schatrijk ben omdat grote blogs een fijn zakcentje verdienen. Mijn blog kost me meer dan dat dit me oplevert! En nog doe ik het met veel passie en plezier.
Tja, dan ben ik de grote taboemamablogger. Ik ben begonnen met bloggen over alles wat ik gewonnen heb of gratis via boodschappencoupons gekregen. Nu was dit niet mijn eerste blog, in het verleden had ik al een scrapblog en ben ik als lifestyleredactrice actief geweest. Het is leuk dat jullie allemaal zo graag persoonlijke dingen willen delen, maar dat is voor mij geen optie. Althans, niet al te persoonlijk. Dat wil mijn partner namelijk niet. Toen ik door diverse blogs gevraagd werd om gastblogs te schrijven en door mijn ‘winactie clubje’ werd gevraagd waarom ik zelf niet ging bloggen, ben ik gestart. En ja, ik maak er een sport van om overal naar voordeel te speuren. En ik schrijf dus het liefst reviews met eigen foto’s. Van spullen die ik gratis gekregen heb. Of gewonnen. Of zelf betaald. Maar nu ik groter wordt en er heel veel effort in heb gestoken, want NEE het gaat niet vanzelf, krijg ik wel meer inderdaad. Kom maar op met alle hatelijke replies 😉 als ik er zelf maar plezier van heb, toch? En mijn lezers kunnen er gelukkig ook om lachen.
Grappig, ik herken me 100% in jouw verhaal, we hadden bij hetzelfde ‘clubje’ kunnen zitten hihi 🙂
Ben het helemaal met je eens. Ik vind tot nu toe bloggen geweldig, ik ben er heel blij mee en de bedrijven waar ik tot nu toe mee samen heb gewerkt zijn super enthousiast. En ja, dat zijn er nogal wat in 1 maand tijd… 🙂 En daar ben ik trots op!
Ik ben vooral ook met bloggen begonnen om juist te laten zien dat bloggen ook over producten en spullen mag gaan, en niet vooral over jezelf.
Wel geef ik bij iedere review mijn mening, uitleg en plaats ik iedere review met persoonlijke foto’s. Ik denk dat je zo juist ook veel mensen bereikt en het voelt goed 🙂
Dit valt mij inderdaad ook op! Ik blog al een aantal jaren maar sinds een jaar pas ‘serieus’, mijn insteek is niet om geld te verdienen of om gratis spullen te ontvangen maar om mijn ei kwijt te kunnen en eventueel andere alleenstaande (studerende) moeders te inspireren en/of te helpen. Als ik bij sommige ook de kwaliteit in artikelen zie dan zie je echt dat ze het niet doen voor de leuk maar echt om de spullen. Ik stoor mij hier persoonlijk aan, want mensen zoals ons die WEL serieus bloggen en het juist niet voor de spullen doen zijn hier uiteindelijk straks ook de dupe van omdat mensen ons niet meer serieus zullen nemen.
Spullen krijgen is natuurlijk niet alles! Wij zijn nu een jaar aan het bloggen en zijn voor het eerst gecontacteerd door een bedrijf. Aan de ene kant hoef je natuurlijk niet per se iets te krijgen voor het bloggen, maar aan de andere kant… je steekt er zo ongelofelijk veel tijd en moeite in, dat het zeker niet erg is er iets voor terug te krijgen 😉
Ja dit komt me zo bekend voor! Ik heb al meerdere Facebook vrienden voorbij zien komen omdat ze beginnen met als enige doel de gratis spullen. Grappig dat ze het dan ook maar 2 a 3 weken volhouden en dan het account weer doodleuk verwijderen. Ik blog omdat ik dat leuk vind, mijn ‘ei’ kwijt wil, en dat ik dan af en toe een mailtje krijg voor een samenwerking vind ik hartstikke leuk, maar is zeker niet mijn doel.
Toen ik begon wist ik helemaal niks van PR bureaus en recensie producten af… Toen ik na een maand door een bedrijf werdt benaderd ging er dus echt een wereld voor me open. Maar als je de uren die je werkt aan een blog rekent, kan dat haast nooit opwegen tegen de paar producten per maand die je gestuurd krijgt.
Ben het hele maal met je eens. Heel vaak hoor je deze reactie als je het heb over bloggen. Tot nu toe heb ik zelf 1 keer samen gewerkt met een bedrijf. Dit is zeker leuk, maar niet mijn intake geweest om te beginnen. Ik wilde mensen graag mijn verhaal vertellen en misschien daardoor iemand anders mee helpen of laten lachen. Vaak zie je het ook aan de manier van schrijven en het aantal samenwerkingen op iemands blog.
Tja… als ik weer eens op vakantie ga, probeer ik uit te leggen dat het niet meer alles zelf betaal. ‘Wat? Met dat blogje? Dat ze dat doen…’
Argh. Duivels dilemma. Men in de waan laten dat ik 12x per jaar op vakantie/reis kan gaan of denigrerende opmerkingen over mijn ‘blogje’ incasseren?
Ik vind het raar als mensen zo maar te beginnen, maar in het begin had ik ook echt geen idee. Ik wilde gewoon delen wat ik onderweg tegenkwam, omdat dat handig zou kunnen zijn voor andere ouders. En ja, ook ik heb wel eens een ongelofelijke blunder gemaakt wat dat betreft. Whooooooops.
Ik ben dan zo’n nieuwe blogger, die heeft verzocht om reviews te mogen doen. Het is mij niet om de spullen te doen hoor! Je doet er ook gewoon ervaring mee op en je komt weer aan nieuwe onderwerpen. En een blog bijhouden voor gratis spullen is niet te doen! Dus je hart moet wel in het schrijven zelf liggen.
Ik denk dat zo’n artikel goed is om eens te plaatsen. Ik ben zelf al heel lang aan het bloggen maar nog maar heel kort onder de nieuwe naam waarmee ik het ook publiek maak. Het zou leuk zijn om eens dergelijke mailtjes in mijn mailbox te krijgen in de toekomst, maar helemaal mee eens dat het altijd een bijkomstigheid zou moeten zijn…
Ja, heel herkenbaar. Al moet ik zeggen dat ik het wel prettig vindt om benaderd te worden door bedrijven. Geeft me toch een beetje het gevoel dat ik het goed doe en leuk schrijf. Maar inderdaad is het zo dat veel mensen vergeten dat een ‘blogje’ best veel werk is en dat je er dagelijks mee bezig bent.
Ik begrijp het artikel niet zo goed.
Als de mensen met een blog beginnen om aan gratis spullen of uitjes te komen.
En er dan al snel achter komen dat er veel tijd in gaat zitten.
Dan heft dat zichzelf toch weer op.
Laat de p.r. bureaus en bloglezers maar schiften.
Er zijn mama-bloggers die persoonlijke verhalen schrijven. Daar staat mijn partner niet achter en mijn kinderen misschien ook niet. Ik geef graag (on)gevraagd mijn mening, ik weet niet of dat uit een passie komt. Ik schrijf over kinderspullen, het dagelijkse leven en ben mij gaandeweg gaan specialiseren in het recenseren van kinderboeken. Met dat laatste ‘verdien’ je een boek. Daar gaat veel tijd in zitten, want ik lees die boeken ook echt. Ook die van bijna 400 blz. waar ik nu in bezig ben.
Het lijkt wel alsof je punt ligt in hoe je omgeving tegen je ‘werk’ aankijkt. Ik zou blijven communiceren, leg het maar panklaar uit, Mijn echtgenoot heeft een rijwielhandel en hij blijft zijn klanten ook dagelijks uitleggen dat zo’n fiets niet over de kop gaat. Iedere dag maar weer.
Succes met je passie!
Toen ik met bloggen begon deed men nog helemaal niet aan samenwerkingen. Ik ben er een paar jaar uit geweest en begon uiteindelijk opnieuw. Gewoon voor mijzelf. Omdat ikhet leuk vond en miste. Sindsdien ontdek ik dat de wereld niet stil heeft gezete. Samenwerkingen zijn part of the deal. Soms leuk, soms lastig maar nooit mijn motivatie.
Zeker is dit in meer of mindere mate storend. Als we met zijn allen massaal gaan bloggen schiet het natuurlijk niet echt op, want welke blog moet je nu gaan volgen? Het is onmogelijk om alles te volgen en bij te houden!
Waar ik me ook wel eens aan stoor (sorry dat ik het wellicht hardop zeg) is de hebberigheid van sommige (bestaande) bloggers.
Ik hoor hier veel bloggers over. Denk ook dat er (te) veel bloggers beginnen met bloggen vanwege geld en gratis producten. Lees de FB groepen er maar op na. Als ze na 3 maanden bloggen nog geen aanbod hebben gekregen zijn ze al teleurgesteld.
Hoi Marisca ,
Ik kom vandaag voor het eerst op deze mooie blog .
Ik of liever in ons geval WIJ bloggen nog niet zo gek lang een maand of 6 maar dat krijgen van gratis spullen wat je vaak ziet lees en hoort is nooit een insteek van ons geweest. Ik denk als je met die instelling gaat bloggen je snel op die kermis zoals je dat zo mooi schrijft uitkomt. Je doel moet wel je blog zijn je inhoud dat wat je wilt vertellen of uitdragen aan je lezers. Die enthousiasme moeten de lezers wel kunnen blijven voelen. Zeker mooi als je vanzelf benaderd word hoor dat kan heel vleiend zijn en dan mag je ook best trots zijn dat ze willen samen werken. En als je daar tijd voor hebt en een extra centje wil verdienen ZEKER doen !
Maar om het alleen daar om te doen ..dan komt die koude kermis flink om de hoek kijken. Ik heb ooit een webshop gehad 7 jaar lang en dat was echt hard werken ,net als bloggen tijd ,tijd en nog eens heel veel tijd en energie . En ook daar denken mensen och webshopje starten opzetten en met de armen over elkaar wachten ..nou echt niet hoor.
Groetjes Diana