Ik zie regelmatig op blogs en in tijdschriften bevallingsverhalen voorbij komen en deze zijn altijd te leuk om te lezen. het blijft bijzonder zo’n bevalling en er is er werkelijk waar geen één hetzelfde. De mijne is alweer ruim vijf jaar geleden, maar zoals bij iedere moeder blijft de bevalling je altijd bij. Of het nu vijf of 25 jaar geleden is en of het nu je eerste of je vierde kind is.
Zo ook mijn bevalling, waar het op een gegeven moment wel een beetje druk werd en er een te knappe dokter aan mijn bed stond. No way dat ik nog een nachthemd aan ging trekken zo lang hij er was, ik hield mijn stippeltjesjurk aan!
Nee, ik ga je niet vermoeien met details van de bevalling zelf, maar het werd uiteindelijk ook wel een soort komedie, want wat hebben we ook gelachen.
Het begon allemaal op een zaterdag. Er werd zwangerschapsvergiftiging vermoed dus ik moest even langs het ziekenhuis. Patrick moest die ochtend nog werken en dat kon ook prima. In het ziekenhuis werd onder andere mijn bloed geprikt en daar kwam hij, een heel erg jonge, knappe dokter. Hij vertelde uiteindelijk dat we ons toch de volgende ochtend om 7.00 uur moesten melden om de bevalling in te leiden. Nou prima, ik had er wel zin in en was ook erg nieuwsgierig naar dat kleine mannetje.
De volgende ochtend meldden we ons en zelfs na weeën opwekkers gebeurde er niets dus we gingen een rustige nacht in. We deden ondertussen veel potjes Yahtzee en Sudoku. Het hele weekend hadden we die knappe dokter gezien en iedereen die even op bezoek kwam (niet tijdens de bevalling zelf natuurlijk) begon over die knappe dokter. Iedereen benoemde vooral even dat ze blij waren dat zij niet hoefden te bevallen met zo’n knappe dokter. Fijn…
Het enige wat ik inmiddels dacht was dat ik hem ook niet bij de bevalling wilde hebben, dat voelde toch best wel gênant ook al was dit niet de eerste bevalling die hij deed. Ik hoopte stiekem toch op een vrouw of gewoon een oudere dokter. Tenminste, dat had ik me zo voorgesteld. Ik had zelfs bedacht dat als hij het hele weekend gewerkt had, hij vast maandag wel vrij zou zijn. De kans was immers groot dat ik toch wel op maandag zou bevallen.
En inderdaad, op de maandag was hij er niet en ik was hem inmiddels ook al vergeten, want ik had het te druk met andere dingen 😉 Ik wilde graag dat mijn moeder en zus er ook bij waren en zo had Patrick ook een beetje aanspraak. Het zou nog best wel lang duren voordat Milan er echt zou zijn.
Het werd avond en hoewel de bevalling goed vorderde werd het steeds later en was het bijna tijd voor de dagdienst om naar huis te gaan en over te dragen aan de avonddienst. De arts (wel een vrouw) die mij gedurende de dag had begeleid kwam afscheid nemen en vertellen wie het van haar over zou nemen. Ja hoor, daar was hij weer!
Het werd inmiddels ook tijd om toch maar even dat lelijke nachthemd uit de tas te halen dat ik speciaal voor de bevalling had gekocht. Op dat moment had ik nog een schattig stippeltjesjurkje aan. En ja, ik geef het volmondig toe: ik heb echt dat nachthemd niet aangetrokken!
Uiteraard is Patrick de leukste, en noem het ijdelheid, maar ik wilde echt nog wel een klein beetje leuk en hip voor de dag komen haha.
Een uur later kon het mij allemaal helemaal niets meer schelen. Al stond Ed Westwick ook naast mij, het allermooiste en liefste jongetje was om 23.17 uur geboren, lag op mijn stippeltjesjurk en had mijn hart gestolen…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Haha dit is voor mij best een beetje herkenbaar. Ik had er namelijk een hele knappe gynaecoloog in opleiding bij. Gelukkig kreeg ik een keizersnede dus was het snel gebeurd. Maar ik zou er stiekem best nog eens een beschuitje mee willen eten!
Erg leuk artikel! Moest het gewoon even lezen toen ik de titel zag. Niet iedereen kan zeggen dat er een knappe arts bij de bevalling aanwezig was, toch?! 😉
hahah, Leuk!
Bij een bevalling ben je vaak niet op je charmants, en dan zo’n knappe dokter 😉