Wekenlang stelde ik het uit, terwijl het hard nodig was; het opruimen van de kinderkamers. De kast van Floris moest nodig worden uitgemest. Zo had ik alle te kleine rompertjes nog bewaard. Ik kon er geen afstand van doen, maar ik kan het moeilijk bewaren tot zijn 18e. Bij Milan keek ik vooral op tegen het uitzoeken van al het speelgoed. Man, wat verzamelen die kinderen toch veel! Uiteindelijk besloot ik op nieuwjaarsdag (na maar drie uurtjes slaap te hebben gehad) dat het afgelopen moest zijn met al die troep. Ik wilde nette kasten en meer opbergruimte! Mijn innerlijke Marie…