We hadden het er al een tijdje over; werd het niets eens tijd dat we een eenpersoonsbed voor Milan zouden kopen? Hij was ruim anderhalf jaar toen hij uit zijn babykamer ging en een echte peuterkamer kreeg. Hij sliep erg slecht en we hadden het idee dat dat door het ledikantje kwam. Hij had een heel mooi stalen ledikantje, maar dat wordt natuurlijk koud. Als je daar als baby/dreumes ’s nachts tegenaan komt, schrik je misschien wel van de kou. Hij beweegt ook heel veel in zijn slaap (nog steeds) dus het was geen onlogische gedachte. We dachten aan een peuterbed en we besloten er ook een leuke, nieuwe kamer van te maken. Het leek even beter te gaan, maar hij is nog altijd een onrustige slaper.
Inmiddels zijn we weer een paar jaartjes verder en Milan vond zijn peuterbed nog steeds heel fijn, maar wij merkten dat hij echt te klein werd. Niet zozeer wat betreft de lengte van het bed, maar wel wat betreft de breedte. Hij had echt te weinig ruimte. Maar ja, als je kind al een onrustige slaper is, ben je stiekem ook een beetje bang dat je met een nieuw bed weer helemaal opnieuw moet beginnen.
Toch werd het tijd voor een eenpersoonsbed, de grote vraag was alleen wat voor bed?
Een eenpersoonsbed kiezen
Een nieuw bed kiezen is bij ons nog niet zo gemakkelijk omdat wij boven schuine wanden hebben. De twee wanden van Milans kamer die wel recht zijn, zijn ook niet geschikt voor een bed, want daar zitten het raam en de deur.
Wat betreft ruimte hadden we heel graag voor Thuka bed gegaan. De Thuka bedden zijn ontzettend gaaf, je hebt ook halfhoogslapers en er zijn “hekjes” bij te koop die voorkomen dat je kind uit bed rolt.
Ook hadden we een Flexa bed heel mooi gevonden. Die zijn er in heel gave kleuren en een gaaf design, maar er zijn ook halfhoogslapers met een tentdoek. Denk dan bijvoorbeeld aan een piratenschip etc.
We hebben heel erg moeten meten, omdat de ruimte gewoon niet praktisch is, maar het bleek helaas al snel dat we niets konden met een halfhoogslaper. Het moest echt een normaal eenpersoonsbed worden. Uiteindelijk besloten we voor een heel degelijk en super stevig eenpersoonsbed te gaan van Lifetime. We kozen voor de Start Smart collectie en wilden een bed dat nog jaren mee kon en makkelijk te combineren was. Het werd uiteindelijk deze:
- Hij heeft “meegeholpen” met het in elkaar zetten van het bed en hij heeft meegedacht over de plek waar dit bed moest komen te staan.
- We hebben met zijn drieën een nieuw matras gekocht, Milan laten voelen etc. Ook mocht hij zelf een nieuw kussen en het beddengoed uitkiezen.
- Verder hebben we hem bij de inrichting van zijn kamer betrokken zodat het ook zijn project werd.
In één dag staat de hele kamer op zijn kop en is het compleet anders met nieuwe meubels en spulletjes en dat is voor die kleintjes best wennen ook al zijn ze er erg blij mee.
En hoewel het dus best wennen was, heeft hij er vanaf de eerste nacht goed in geslapen. Het is een behoorlijke vooruitgang geweest.
Wanneer weet je of een kind toe is aan een eenpersoonsbed?
Ja, wanneer weet je dat eigenlijk? In Milans geval zagen we dat het bed te klein werd voor een beweeglijke slaper als hij, maar soms beginnen kinderen er zelf over. Ze zien bijvoorbeeld een eenpersoonsbed bij een vriendje of vriendinnetje en vinden hun eigen bed dan al snel kinderachtig. En soms merk je dat een kind gewoon niet lekker meer slaapt en dan is het goed om te kijken of dat niet aan het bed kan liggen. Ze worden zwaarder, dus is het matras nog wel geschikt? Is er dan geen steviger matras nodig? Ook dan zou je over kunnen gaan naar een eenpersoonsbed.
Kortom, het verschilt per kind, maar houd het zeker goed in de gaten.
Wanneer kreeg jouw kind een eenpersoonsbed? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Hier kregen ze met 4,5 een groot eenpersoonsbed dat een halfhoogslaper is. Daarvoor sliepen ze in peuterbedjes.
Hier zijn ze van een ledikant gelijk naar een eenpersoonsbed gegaan dus toen waren ze net 2 🙂 Ging prima! De eerste tijd uiteraard wel met bedhekje.