Je hebt je droomhuis gevonden en je woont er met heel veel plezier. Niet alleen omdat het huis fijn is, maar ook omdat je heel fijne buren hebt. Nu zeg ik niet dat ik voor altijd in dit huis wil blijven wonen, maar ik woon er wel naar mijn zin. Het centrum op drie minuten loopafstand, een enorme tuin en een gezellige straat. En die leuke buren dus…
Bij veel huizen hier in de straat is het zo dat er starters komen wonen die vervolgens gaan trouwen en kinderen krijgen. Na een jaar of vijf of zes zetten zij het huis dan te koop omdat ze toch groter willen wonen. Volkomen logisch, maar deze buren gaan we wel erg missen.
Ik denk echt dat goede buren heel belangrijk zijn, het vergroot voor een heel groot deel toch je woongenot en buiten dat is het ook praktisch om goede buren te hebben waar je op kan bouwen. Met deze buurvrouw is dat contact gegroeid en ik zal de gezellige gesprekken aan het einde van de middag echt missen. En bij wie moet ik nu aankloppen als de stoppen doorslaan? Of die keer dat we ons op blote voeten en kaplaarzen een weg baanden door al het water tijdens hevige regenval. En het was niet grappig, want het water liep nog net het huis niet in, maar verder lekte het overal waar het kon lekken. Ondertussen konden we er erg om lachen en was het fijn dat we niet de enige waren.
-
- Nee, toen hielden we het niet droog…
Ook het feit dat haar trouwjurk hier weken hing voor de bruiloft vond ik best bijzonder. Kortom, het waren gezellige jaren, maar vanaf volgende week zijn het geen buren meer. Het is niet zo dat ze aan de andere kant van het land gaan wonen, maar het verandert natuurlijk wel. Je loopt niet meer even binnen voor een kop thee.
Ik zal jullie dan ook echt gaan missen, maar dat wist je al. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we jullie niet heel veel geluk wensen in jullie prachtige nieuwe huis!
Hoe gaan jullie om met jullie buren? Hebben jullie ook buren die je enorm zal gaan missen als ze gaan verhuizen of juist niet? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wat leuk dat je zo’n goede band hebt met je buren. Wij wonen nu iets meer dan een jaar in ons huidige huis en we hebben wel lieve buren, van een hebben we ook een cadeautje gehad voor de geboorte van Olivia maar en de andere maken we wel eens een praatje mee. Maar om te zeggen dat ik op de koffie zal gaan.. Nee.. Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik dan ook niet echt de tijd en energie erin steek om een band op te bouwen. Ben altijd een beetje een schijterd als het op nieuwe contacten maken aankomt ?
Toen ik nog met mijn ex woonde woonden we in een leuke straat en hadden veel contact met andere buren, ook allemaal met kleine kinderen. Dat was altijd heel leuk. Vaak etentjes bijelkaar, en de kinderen die samen speelden. Als je dan uit elkaar gaat (en jij degene bent die vertrekt) is het ineens allemaal anders. Dat vond ik moeilijk. In de (goedkopere, maar ook leuke) buurt in Den Haag waar ik nu woon heb ik buren waar ik géén contact mee heb én hele leuke buren, van alles wat. Schuin boven hebben ze een dreumes die ’s ochtends altijd een paar keer ‘Hallo!’ (Hajo!) roept vanaf het balkon in de hoop dat mijn kinderen en ik naar buiten komen. Dat blijft schattig, die blijdschap als ze ons dan ziet. Heel leuk!
Wij hadden ook zulke buren. Helaas ook verhuisd. En ook al zijn de nieuwe mensen aardig. Het is niet hetzelfde. En het contact verandert met de oude buren. We zien ze nog steeds graag, maar niet meer zo spontaan als voorheen.
Wat een lief bericht! Ja wij vinden het ook jammer dat jullie niet mee verhuizen! Liefs
Auteur
Graag gedaan, we missen jullie nu al!