Rommelig. Zo kan ik onze week het beste omschrijven. Daardoor heb ik ook te weinig foto’s gemaakt om er een fatsoenlijke diary van te maken. Daarom een wat korter verslag van onze week waarin Floris bleef kwakkelen en hij zelfs bloed moest gaan prikken en waarin Patrick ziek werd en Milan daar vervolgens achteraan ging. Kijk je mee?
Maandag
Floris lijkt weer te zijn opgeknapt en gaat naar school, net als Milan die vooralsnog nergens last van heeft. Patrick daarentegen wel. Hij probeert nog te gaan werken, maar wordt naar huis gestuurd omdat het echt niet lukt.
Dat weten we overigens nog niet als ik de jongens naar school breng. Achter ons huis valt mij op dat de voorband van mijn bakfiets wel heel zacht is. Milan rent nog snel naar de schuur voor de fietspomp waarna ik hem snel oppomp. Hij lijkt gelukkig niet lek. Met de fietspomp nog in de bakfiets, fiets ik een kwartier later naar mijn werk.
Op kantoor is het druk, Patrick ligt inmiddels ziek op de bank, maar het werk gaat door als ik naar huis fiets, geniet ik nog even van de mooie lucht en de zon die we eindelijk weer eens zien.
Dinsdag
Patrick is weer opgeknapt en gaat naar zijn werk, ook de jongens gaan lekker naar school, maar halverwege de ochtend blijkt Milan ook ziek te zijn. Ook hij komt naar huis en ligt er even later zo bij. Het is even schakelen tussen het werk en een ziek kind thuis, maar gelukkig gaat het allemaal goed en zijn ze op mijn werk ook flexibel hierin. Omdat het zo rommelig is, is dit ook de enige foto die ik vandaag maak.
Woensdag
Het gaat beter met Milan, maar voor de zekerheid houd ik hem nog even een dagje thuis. Ik verschoon zijn bed, ontsmet het hele huis voor de zoveelste keer en ga weer aan het werk.
Het ergste lijkt voor iedereen achter de rug en het lijkt een kort, maar krachtig buikgriepje. Iedereen is uiteraard wel getest, maar was gelukkig negatief. Om 13.00 uur word ik gebeld door de juf van Floris. Hij is erg aan het huilen en heeft buikpijn zegt hij. Ik haal hem meteen weer op en in eerste instantie lijkt het alsof hij Milan gewoon erg miste op school. Hij eet nog wat en stiekem moeten we er wel een beetje om lachen. Dat lachen vergaat ons snel als blijkt dat hij toch weer enorme buikpijn krijgt. Hij begint met huilen en dit gaat de hele middag door. Ik bel de huisarts, maar we mogen nog niet komen. We moeten het eerst maar proberen met een zetpil wordt ons gezegd. Als ik na verloop van tijd weer bel mogen we na een hoop aandringen de volgende ochtend pas komen. Ik ben niet blij, maar het is in ieder geval iets. Aan het einde van de middag wordt het rustiger en gaat het weer wat beter.
Bij het naar bed brengen kunnen we gelukkig weer lachten samen. ❤️
Donderdag
Milan is weer up & running en gaat weer naar school. Hij voelt zich goed en heeft er weer zin in. Gelukkig! Ik werk vandaag weer thuis en ga in de ochtend met Floris naar de huisarts. Daar gaat het wederom weer erg rommelig en het loopt niet echt lekker. Ik doe mijn beklag bij de assistente, maar het is nu eenmaal zo krijg ik te horen.
We krijgen een doorverwijzing voor het ziekenhuis en gelukkig kunnen we daar de volgende dag al terecht. Er wordt onder andere bloed geprikt om te onderzoeken op bepaalde allergieën. De rest van de dag verloopt redelijk rustig en ik kan daardoor wel even lekker doorwerken. Dat gaat immers ook gewoon door.
Toch maak ik mij wel wat zorgen en als Patrick belt dat hij naar huis toe komt en vraagt of hij een patatje zal halen is mijn antwoord volmondig ‘ja’. Milan heeft er mega trek in en Floris eet hoe dan ook nog niet veel, maar heeft gedurende de dag gelukkig wel goed fruit gegeten.
Vrijdag
Floris voelt zich weer goed en dus breng ik beide jongens weer samen naar school. Daarna fiets ik door naar kantoor. Daar werk ik tot 13.30 uur. Ik haal de jongens vervolgens snel op en werk thuis nog even voor we weer door moeten naar het ziekenhuis. Van tevoren heb ik aangegeven dat het om een bloedafname gaat bij een kind onder de 10 zodat daar alle tijd voor wordt genomen. Ze deden het echt top, alle credits voor het Groene Hart Ziekenhuis!
Daarna werk ik thuis nog even door en is alles weer even normaal.
Zaterdag
Floris is gelukkig fit genoeg om naar de kleutergym te gaan!
Ondertussen krijg ik van Pat en Milan dit mooie Valentijnsboeket 🥰.
In de middag gaan we naar Miniworld in Rotterdam. Hier zijn we uitgenodigd. We zouden in eerste instantie vorige week gaan, maar dat ging niet door omdat Floris ziek was. Gelukkig kon het nu wel doorgaan en wat was het leuk! Er komt snel een verslag van ons bezoek online.
Zondag
We beginnen de dag vroeg, maar relaxt. Ik werk wat vooruit voor Mamablogger, maar aan het einde van de ochtend is het tijd voor het gezin. We beginnen met carspotten, want er is een rit met supercars die stopt in Reeuwijk. Vlakbij dus! Milan neemt zijn camera mee in foto’s te maken.
Daarna rijden we door naar GOUDAsfalt. Rederij De Vrijheid is voor het laatst open en we besluiten er nog een bezoekje te brengen. We bestellen deze Valentijns Plate met roze mayo!
Zo blij dat de rust weer een beetje terug lijkt te zijn!
Ik hoop dat deze week wat soepeler verloopt, ik wat meer energie terug krijg en ik natuurlijk meer foto’s kan maken. We hebben wel een heel leuk vooruitzicht: het feestje van Patrick omdat hij 40 is geworden! Deze moesten we een maandje verzetten, maar eind deze week is het zo ver! Ik hoop dat dat zonder gedoe door kan gaan en iedereen die we hebben uitgenodigd er ook gewoon is. Hopen jullie met ons mee? Fijne week allemaal!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
