Net als veel andere mamabloggers doe ik deze zomer mee met de Mama challenge 2015. Er zijn verschillende opdrachten en we kunnen zelf kiezen welke daarvan we gaan doen om er vervolgens weer over te bloggen. Een van deze opdrachten sloot heel erg aan bij wat ik ging doen met M en dat is iets doen voor een ander.
Ik werk op de afdeling Marketing en Communicatie bij een zorgorganisatie en één van de centra had een mail gestuurd met de vraag wie er in de zomervakantie een handje kon helpen. De bezetting is in de zomer natuurlijk niet op volle sterkte. Ik ben zelf heel lang activiteitenbegeleider geweest voor dezelfde organisatie en vond het heel erg leuk om weer eens wat voor de bewoners te doen ook als is het maar kort. Alle hulp is welkom en ik kan er mensen blij mee maken dus waarom niet?
Maar dat ik wil helpen is één ding, toch is het zomervakantie en M is natuurlijk thuis, en dus ging hij gewoon mee!
Ik vind het belangrijk om aan M te laten zien wat nog meer het leven is, dat dit dus ook het leven kan zijn. Ook wil ik hem meegeven dat het belangrijk is om mensen te helpen. En daarbij, hij heeft zes weken vakantie en dan kun je best twee keer een uurtje mee 😉
Gisterochtend was het dan zo ver, we gingen erheen en hebben voor een aantal bewoners het ontbijt verzorgd. Het was wel weer even wennen en natuurlijk ook voor M, maar hij deed het heel goed. Beantwoordde de vragen van bewoners en hielp mij met het inruimen van de vaatwasser. Hij was superlief en vond het leuk. Volgende week hoeft hij niet mee omdat Patrick dan vrij is, maar hij zegt nog een keer te willen helpen. Nou, prima toch?
Ik begrijp het dat mensen, en zeker jonge mensen van mijn leeftijd, weinig tijd hebben voor vrijwilligerswerk en ik begrijp het ook als het idee je niet heel enthousiast maakt. Dat hoeft ook niet, maar als je een keer wat extra tijd hebt kun je op verschillende manieren mensen blij maken toch?
Ik denk dat M er echt wel iets van leert en hoe jong hij ook is, als je je kind meegeeft dat helpen de normaalste zaak van de wereld is, dan wordt het ook normaal voor je kind. Misschien wordt de wereld dan toch weer een klein beetje leuker. En ja, ik weet dat dat heel suf klinkt 😉
Zou jij vrijwilligerswerk doen en zo ja, zou je je kind dan eens meenemen als dat kan en mag? Ik ben benieuwd, laat het me weten in de comments hieronder!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Mijn kinderen komen regelmatig op mijn afdeling helpen als dat kan. Appeltaart bakken of spelletjes doen. Zoals jij zegt vind ik het belangrijk om wat meer van de wereld tte laten zien.
Ik heb als vrijwilliger gewerkt in de spelotheek en dan kon ik mijn kind meenemen! Ideaal vond ik dat. Ik had het werk daar ook op uitgezocht.