Afgelopen maand was het zes jaar geleden dat ik begon met mijn huidige baan. Zes jaar! Ik dacht terug aan mijn eerste werkdag en besloot erover te bloggen. Ik vond het toen namelijk nogal wat en wist niet of ik dit wel aankon. Het moraal van dit verhaal? De aanhouder wint. Lees maar…
Een totaal andere functie waar ik geen opleiding voor had gedaan
Ik heb het vaker verteld, maar ik werkte als activiteitenbegeleider bij een zorgorganisatie en had daarnaast mijn webshop en mijn blog. Ik wist toen al dat ik verder wilde met online, maar ik had geen idee hoe. Totdat een collega van mij een vacature op intranet zag. Er werd een ‘Medewerker Digitale Communicatie’ gevraagd. Ik solliciteerde en voor ik het wist had ik de baan. Bij dezelfde organisatie dus als waar ik werkte! Een functie die ik kreeg op basis van praktijkervaring, want ik had geen studie gedaan in de richting van Marketing & Communicatie.
Mijn eerste werkdag
En toen was daar mijn eerste werkdag. Ik had er onwijs veel zin in, maar vond het ook heel erg spannend. Ik zou alles weer opnieuw moeten leren. En hoe! De eerste dag begon ik niet op kantoor, maar op één van de locaties waar ik uitleg kreeg van een super lieve collega die ik zo nu en dan nog steeds zie. Ik nam het van haar over en ik kreeg zoveel informatie. Niet alleen over bijvoorbeeld de huisstijl en alle middelen, maar ik moest mij ook een heel ander CMS eigen maken. Heel anders dan WordPress bijvoorbeeld.
Die eerste week heb ik mij zo’n beetje om het uur afgevraagd of ik dit ooit ging leren. Na een week begon ik het een beetje door te krijgen, maar het heeft zeker wel een maand of twee, drie geduurd voor ik de verbanden begon te leggen en ik begreep hoe alles werkte. Na ruim een jaar kon ik zeggen dat ik het écht snapte. Ik werk voor een grote organisatie en ik dacht dat ik die wel kende. Jongens, wat zat ik ernaast, ik had geen idee!
Die hele eerste periode vond ik lastig, maar ik zette door. Ergens was er iets wat ik heel erg leuk vond en waar ik heel blij van werd. Er werd iets getriggerd en voor het eerst sinds lange tijd daagde ik mijzelf weer uit.
De aanhouder wint
Na een maand of negen was ik om. Ik wilde er graag blijven en stoppen met mijn werk als activiteitenbegeleider. Ik combineerde dit nog omdat ik hier maar 10 uur kon werken. Gelukkig was mijn manager tevreden en kreeg ik 20 uur. Toch heb ik mij in de jaren erna nog heel onzeker gevoeld. En nog hoor. Tegelijkertijd ben ik blij dat er altijd een stemmetje is geweest dat zei dat ik door moest gaan. Dat ik niet op mocht geven. De aanhouder wint namelijk, daar ben ik van overtuigd. Het was echt niet altijd makkelijk, ik heb fouten gemaakt, ben 10 keer op mijn bek gegaan (sorry dat ik het zo zeg, maar zo was het), maar ben 11 keer opgestaan. En man, wat heb ik mij vaak dom gevoeld, zeker op die eerste werkdag.
En toch had ik het niet willen missen en ben ik blij dat ik keer op keer ben opgestaan en nooit de handdoek in de ring heb gegooid. Ik heb daarna mooie kansen gekregen en mega veel geleerd. Daarnaast heb ik heel veel leuke mensen leren kennen en heb ik superfijne collega’s.
Soms is het inderdaad makkelijker om met iets te stoppen in plaats van door te zetten, maar het kan je zoveel moois opleveren wanneer je wel doorzet. De aanhouder wint, echt!
Hoe was jouw eerste werkdag? Hoe vond je het? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Zo’n eerste werkdag kan inderdaad erg overweldigend zijn! En zoals je schrijft, blijft dit vaak nog een tijdje zo. Zelf blijf ik soms nogal lang in het ongewisse over wat een afkorting betekent. En oké, je kan het wel vragen, maar je wilt ook niet riskeren voortdurend in herhaling te vallen. 😀 Mensen werken ergens al jaren, en hebben een volledig eigen ’taal’ opgebouwd, en het kan soms wel even duren voor je daar volledig in mee bent.
Auteur
Dat is inderdaad zo, net als bijnamen van mensen en afkortingen van namen. Alsof je al niet genoeg moet onthouden 😉 Je moet dan echt je eigen geschiedenis opbouwen.