Als Milan vroeger in het zand speelde liet ik hem zijn gang gaan, maar zelf vond ik het niets. Zijn kleren werden vies, alles zat onder het zand en ik kon geheid nog een rondje stofzuigen om dan een dag later nog steeds overal zand te vinden. Ik wist dat hij er blij van werd en dat was dan ook de enige reden waarom ik hem zijn gang liet gaan. Verder zag ik vooral al het extra werk dat ik daaraan had. Inmiddels zijn we een paar jaartjes verder en heeft Floris nu deze leeftijd bereikt. En gek genoeg doet het me nu veel minder dan toen. Is het zo dat je met een tweede kind zelf makkelijker wordt?
Met een tweede kind word je vanzelf makkelijker
Ik merk aan mijzelf dat ik de teugels meer laat vieren dan toen. Dingen komen vanzelf goed en het is niet erg als een broek een keer stuk gaat. Wil Floris zand happen? Liever niet, maar daar komt hij vanzelf achter 😉 Natuurlijk let ik goed op hem, maar het is ook niet zo dat ik in paniek schiet hierdoor.
Ik denk dat het echt zo werkt. Je weet dat alles vanzelf goed komt, dat kinderen zelf ook dingen moeten ontdekken en ervaren zonder dat ik overal bij ingrijp. Ik houd het in de gaten en grijp in als het nodig is, maar hij komt er vanzelf wel achter dat het niet lekker kruipt op de stenen en dat hij beter kan gaan lopen. Die kapotte broek nemen we dan maar op de koop toe haha.
Of hebben we gewoon minder energie?
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat we met een tweede kind gewoon minder energie hebben om overal bij in te grijpen. We moeten de aandacht verdelen, zijn de hele dag druk met 1001 dingen en hebben simpelweg niet de tijd om de hele dag om het tweede kind heen te hangen, klaar om hem/haar te behoeden voor van alles en nog wat.
Ik denk dat het een combinatie is van beiden. Zelf sta ik er een stuk relaxter in dan toen en het is nu ook een stuk drukker. Dat is gewoon zo en deze combinatie maakt het dat we met een tweede kind een stuk makkelijker zijn.
Hoe zit dat bij jullie? Herkennen jullie dit of juist helemaal niet? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
