Op Mamablogger schrijf ik veel over ons interieur en laat ik veel zien. Jullie zien altijd het geheel, maar zelden het verhaal erachter. Toen ik laatst eens om mij heen keek realiseerde ik mij dat we eigenlijk best veel vintage meubels en accessoires in huis hebben. Achter veel daarvan schuilt een mooi verhaal en ze zijn mij dan ook heel dierbaar. Hoog tijd om deze met jullie te delen!
Mijn verzameling met Heilig beelden
Het zijn er misschien niet zoveel, maar ik ben heel blij met mijn verzameling Heilig beelden. Mijn vader vond ze vroeger fantastisch en ik kon mij niets lelijkers bedenken dan deze beelden. Maar goed, in die tijd had ik zelf pluche- en opblaasbare fotolijstjes op mijn kamer staan… Tja, iets met wansmaak haha. Pas jaren later kon ik ze waarderen en begon ik mijn eigen verzameling. Ik kocht er één in Italië, kreeg er een paar cadeau en kreeg er zelfs eentje van een bewoonster op mijn vorige werk. Met toestemming van de directeur mocht ik deze aannemen. Inmiddels deze mevrouw al heel wat jaren geleden overleden, maar het beeldje blijft. Ooit wil ik ook de grote onder een stolp hebben, maar heb nog nooit zo’n grote kunnen vinden.
Vintage items waarvan ik de herkomst niet weet
Op de plank achter de bank staan heel wat vintage items. Het Louvre luik is er één van. Deze kreeg ik van mijn ouders voor mijn verjaardag. Ook de kegel is heel wat jaren oud en de flesjes die er staan zijn oude Cola flesjes van glas. Helemaal achteraan zie je een mal voor bakstenen. Ze zijn stuk voor stuk prachtig, maar hoe oud ze precies zijn en waar ze vandaan komen weten we niet.
Het schilderij van mijn opa
Aan deze hecht ik misschien wel de meeste waarde; het schilderij van mijn opa. Als kind zijnde werd ik altijd naar dit schilderij getrokken en mijn oma zei altijd dat als zij er niet meer zouden zijn, deze voor mij zou zijn. Mijn opa schilderde schilderijen van Vincent van Gogh na op tegeltableaus. Deze werden vervolgens gebakken. Hij heeft er dan ook jaren over gedaan om de kleuren na het bakken precies zo te krijgen als op de echte schilderijen. Heel bijzonder, want hij is er zelfs nog mee op televisie geweest. Dat was destijds bij Willem Duys in het programma ‘Voor de vuist weg’. Nadat mijn oma overleed heb ik deze dan ook gekregen en ik heb er zelf een nieuwe lijst omheen laten maken. Eentje die er precies bij past. Hij hangt bij ons in de woonkamer en is nog steeds mijn favoriete Van Gogh schilderij.
Het kastje van mijn oom en tante
Dit fijne kastje kregen Patrick en ik van mijn oom en tante toen we net samen gingen wonen. Hij heeft inmiddels alle kleuren al gehad, maar hij is nu zwart. Overigens is ‘ie in het echt veel mooier en donkerder dan op de foto, maar zwart is heel lastig fotograferen. Het zwart slijt zo her en der wel, maar dat vinden we mooi. Het kastje is overigens niet alleen mooi, hij is ook nog eens heel ruim en praktisch!
De kabinetkast en de typemachine
Deze hebben jullie al een paar keer voorbij zien komen. Geen idee wat de herkomst is, maar wij zijn er superblij mee! De typemachine is van Milan en hij heeft hem van zijn eigen geld gekocht, maar hij staat ook heel leuk in de woonkamer 😉 Deze doet het overigens goed, want we hebben hem laten restaureren.
De spiegel van mijn oma
Mijn oma en ik grapten altijd dat je in deze spiegel altijd knapper lijkt. Dat was ook echt zo, al valt dat heel wat jaren later best tegen haha. Ik weet niet waar mijn opa en oma hem vandaan hadden, maar hij heeft heel wat jaren bij hun in de gang gehangen. Nu hangt hij hier bij de trap. Ik heb nog weleens overwogen om hem zwart te maken, maar durf dat toch niet aan. Zie je overigens de oude foto’s ernaast? Dat zijn de vader van mijn opa en de moeder van mijn oma. Gaaf die oude foto’s!
Mijn geboortebordje
Ik vertelde net al dat mijn opa schilderde. Hij was plateelschilder en schilderde Delfts Blauw. Onder andere voor souvenirwinkels. Hij heeft onder andere mijn geboortebordje geschilderd. Let even op de details; op de klok zie je het tijdstip dat ik werd geboren en op de gewichtjes mijn geboortegewicht. Het bordje hangt inmiddels in de wc 😉
De hoerenstoel
Ja, je leest het goed. Mijn oma noemde deze stoel altijd de hoerenstoel. Dat komt door het brocante, maar ook omdat iedereen er op zat. Mijn oma was best ondeugend. Ze heeft de stoel tot haar dood altijd in de woonkamer gehad en wij hebben hem nog jaren geleden zwart gemaakt. Nu zou ik het hout zwart willen hebben en hem met fluweel willen laten bekleden. Hij staat nu bij ons in de slaapkamer en zijn er nog niet helemaal over uit. Misschien nadat we de slaapkamer op hebben geknapt.
Ik sluit af met deze foto. Je ziet hier mijn opa en oma en mijn oma zit in deze stoel. Deze foto hing op hun slaapkamer en staan Nu, samen met de stoel, bij ons in de slaapkamer. De cirkel is weer rond…
Heb jij waardevolle (niet wat betreft geld, maar wat betreft emotionele waarde) meubels en accessoires in huis met een bijzonder verhaal? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Mijn moeder heeft haar Maria al voor mij gereserveerd. We hadden een hele mooie Jezus onder stolp, helaas trok de jongste deze vd vensterbank. (Een grote ravage)
Verder een kast uit Tsjechië van mijn dochters opa, en een kast uit Frankrijk van een overleden kennis.
Klapper is dat de salontafel van een dikke plank is gemaakt, gezaagd uit een boom in noord Frankrijk waar een granaatscherf in zit uit de Eerste Wereldoorlog.