Na precies 30 zwangerschapsupdates werd onze lieve, kleine Floris afgelopen dinsdag geboren. Daarom vandaag geen zwangerschapsupdate meer, maar mijn bevallingsverhaal! Deze bevalling was namelijk heel anders dan die van Milan!
Het begon allemaal maandagmiddag 16 oktober om 14.30 uur. Ik had een afspraak bij de verloskundige en ook zij baalde dat de eerdere strippoging niet had geleid tot een bevalling. Toch hebben we ons de dagen ervoor nog lekker vermaakt. We zijn lekker wezen winkelen en Milan en ik hebben die maandagmiddag (voor ik naar de verloskundige moest) nog lekker geluncht. Nu waren we echt, echt, echt klaar voor de komst van Floris ? De verloskundige stelde voor om nog een keer te strippen. Zo gezegd, zo gedaan en even later stapten we de deur uit. Het grote wachten kon beginnen!
17.00 uur
Patrick is net thuis van zijn werk en we besluiten lekker makkelijk een soepje te eten. Ik voel me niet zo goed en kan niet meer koken. Pat heeft het idee dat het nu echt wel gaat beginnen, maar ik durf er niet op te hopen.
17.30 uur
Het lijkt erop dat hij gelijk heeft. Het rommelt nu echt en ik voel dat ik ook dit weer “gezegend” ben met rugweeën. Ik moet ze al snel een beetje wegpuffen. Patrick pakt Milans koffer van boven zodat deze klaarstaat als Milan wordt opgehaald door opa en oma.
19.00 uur
We rommelen nog wat aan, maar nu moet Patrick toch echt mijn ouders bellen om Milan op te komen halen. We nemen afscheid van Milan die het allemaal erg spannend vindt en ik ga daarna snel onder de douche en in bad. Hier zit ik uiteindelijk zo’n 2,5 uur.
21.30 uur
Tijd om de verloskundige te bellen! Zij belooft er meteen aan te komen.
22.00 uur
De verloskundige komt binnen en wil weten hoe ver ik ben. Het blijkt dat ik rond de 3 cm zit. Ze stelt voor rond 00.00 uur te bellen om te horen hoe het dan met mij gaat. Patrick rommelt ondertussen wat in huis terwijl ik de steeds sterker wordende weeën aan de tafel, het aanrecht en tegen de box weg puf.
00.00 uur
De verloskundige belt en Patrick zegt dat de weeën elkaar steeds sneller opvolgen en sterker worden. Ze duren een minuut en komen nu wel erg snel. De verloskundige komt er meteen aan en meet inmiddels 4 cm. Tijd om naar het ziekenhuis te gaan! Het is daar echter nogal druk, maar de laatste kamer is voor ons.
00.30 uur
We zijn in het ziekenhuis en komen aan op onze kamer. Hier gaat het gebeuren! De verloskundige ziet dat de rugweeën steeds moeilijker op te vangen zijn en vraagt of ik pijnbestrijding wil. Dit wil ik graag, maar als ik daarna hoor dat ik dan eerst moet blijven liggen voor een ctg twijfel ik, want ik wil lopen! Van het idee alleen al dat ik moet liggen raak ik al in paniek. Geen ruggenprik dus. Ik besluit dan maar lekker onder de douche te gaan.
02.00 uur
Ik ben onder de douche vandaan en de verloskundige vraagt me op het bed te gaan liggen. Nog steeds zit ik rond de 4 cm en ze besluit mijn vliezen te gaan breken. Daarna gaat het snel…
03.00 uur
Als ik dacht dat de weeën ervoor pijnlijk waren, think again. Deze zijn minstens drie categorieën erger ? De verloskundige meet weer en opeens zit ik op de 8 cm! In een uur gewoon 4 cm erbij!
03.00 – 04.20 uur
Ik kom terecht in een gigantische weeënstorm en het wegpuffen wordt steeds moeilijker. Gelukkig mag ik nog steeds lopen en de kraamhulp helpt mij er enorm goed doorheen door tegendruk op mijn rug te geven. Ik weet dat ik er bijna ben. Opeens hoor ik de verloskundige alles klaarzetten voor het laatste stukje en bij het meten hoor ik dat ik volledige ontsluiting heb. Mooi!
Bij Milan was ik blij dat ik mocht gaan persen, maar dat ervaar ik nu heel anders. Ik raak in paniek en smeek Patrick me te helpen. Hij zegt dat ik het goed doe en er bijna ben. Ik denk daar anders over en zeg dat ik het niet kan en ermee wil stoppen ? Dan wordt iedereen heel streng. Ik moet stoppen met praten en luisteren anders lig ik hier over een paar uur nog wordt me gezegd. Ik geef zo’n beetje alles wat ik nog in me heb en om 04.20 uur wordt Floris dan eindelijk geboren! En wat lijkt hij op zijn grote broer! Welkom lief klein mannetje! De wereld is weer een stukje mooier ❤️
Niet veel later komen mijn ouders met Milan als ik fris gedoucht weer op bed zit. Om 07.00 uur komen we thuis met onze beide zoons. Wat een rijkdom! Een paar uur eerder reden we er nog heen en nu kunnen we al gaan genieten!
Bijna een week verder, wat gaat dat alweer hard! Ik vertel je snel over die eerste week. Best spannend om zo mijn bevallingsverhaal met jullie te delen.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik vind het super om te lezen ga zo 6 jaar terug in de tijd, ik weet het weer precies ?
Mooi dat je je verhaal zo delen wilde!
En wat moet dat een pijn hebben gedaan, in een uur 4cm ontsluiting erbij..!
En dat je dan ook bij de uitdrijvingsfase riep dat je ermee wilde stoppen.. dat gevoel was zo herkenbaar!
Fijn dat alles goed mocht gaan en julie ook zo vlot naar huis mochten.. Geniet nog even van de kraanweek!!
Auteur
Dankjewel!