Over 80 dagen ben ik uitgerekend en dat gaat toch best snel! In mijn beleving duurt eind oktober nog heel lang, maar als ik nu mensen hoor die in januari/februari 2018 zijn uitgerekend, besef je toch dat de tijd wel heel erg snel gaat. Inmiddels is de uitzet steeds meer compleet en hebben we nu ook de Maxi Cosi in huis. Het idee dat we daar over ongeveer 80 dagen een baby in hebben liggen voelt nog wel heel onwerkelijk.
Vandaag ga ik beginnen met lijstjes, die zijn voor mij onmisbaar en dan kan ik echt, echt, echt de laatste dingen gaan afstrepen…
Daarnaast hebben we ook al wat keuzes gemaakt en daar zal ik je vandaag over bijpraten.
Borstvoeding of flesvoeding
Dat was één van de eerste vragen die ik kreeg bij de verloskundige; wil ik borst- of flesvoeding gaan geven? Daar was ik eigenlijk al snel over uit, het wordt namelijk flesvoeding. Ik heb bij Milan geprobeerd borstvoeding te geven en ik vond het eerlijk gezegd vreselijk. Het lukte niet, later bleek ik niet genoeg te hebben, maar ik voelde me er op de één of andere manier gewoon niet fijn bij. Ik kan dat niet verklaren, maar het was gewoon een gevoel. Uiteindelijk gaf ik na een aantal dagen op en ben ik flesvoeding gaan geven. Dit voelde echt als een opluchting en dus doen we dat nu weer.
Thuis bevallen of naar het ziekenhuis
Ik wil heel graag in het ziekenhuis bevallen. Dat voelt veilig en de verloskundige zit er tegenover. Mocht het heel snel gaan heb ik natuurlijk weinig keus, maar als ik hier thuis zou bevallen en ik moet onverhoopt toch naar het ziekenhuis, dan is de kans groot dat ik door de brandweer uit het slaapkamerraam gehaald moet worden. We hebben namelijk nogal een smalle trap met één trapleuning en destijds zei de kraamzorg (die toen hier thuis langs kwam) dat ik dan niet meer die trap af mocht. Dat heb ik altijd onthouden en dat wil ik écht niet! Dan toch maar zelf naar het ziekenhuis crossen haha.
Werken en verlof
Verder schiet mijn verlof nu heel erg op. Nog vijf weken werken en dan zit het er voorlopig op. Ik hoop dan nog even te kunnen genieten van mijn verlof en dat ik de tijd heb om vooruit te werken voor Mamablogger zodat alles door blijft gaan. Ook zal ik voor Mamablogger gewoon bereikbaar zijn per mail. Dat kan best denk ik, al kan het zijn dat iemand iets langer moet wachten op antwoord, maar dat is in mijn geval nooit zo lang 😉 Of ik een speciaal blogschema zal maken weet ik nog niet, daar moet ik nog even over nadenken.
Verder groeit de buik nu wat harder, maar ben ik nog niet zoveel aangekomen gelukkig. Patrick moet komende week naar het ziekenhuis en we hopen op een goede uitslag. Dan kan het genieten hopelijk écht beginnen voor de kleine man zich aan dient 😉 Duimen jullie met ons mee?
Leuk om elke keer je verhalen te lezen! Ben zelf 26 oktober uitgerekend dus leuk om te lezen hoe we met dezelfde dingen bezig zijn… 🙂
Auteur
Leuk om te horen dat je dingen herkent. Succes nog met de zwangerschap!