Ik kan mij mijn bevalling nog heel goed herinneren ook al is dan alweer 5,5 jaar geleden. Ik heb een tijdje terug mijn bevallingsverhaal gedeeld met een ontzettend knappe dokter aan mijn bed, maar vandaag wil ik met jullie de dingen delen die ik dacht tijdens deze bevalling. Er gaat namelijk nogal wat door je hoofd.
Nu gaat er bij mij altijd van alles door mijn hoofd dus ik dacht ook veel verschillende dingen, maar de 10 die ik mij nog heel goed kan herinneren ga ik vandaag voor het eerst met jullie delen!
En dan ben ik uiteraard ook heel benieuwd of jullie wat herkennen 😉
Wat ik dacht met betrekking tot de pijn
1. Oké, dit doet verrekte pijn en dit zijn dus rug weeën, kan ik nu al om een ruggenprik vragen?
2. Later tijdens de bevalling: Het kan mij niet meer schelen wat ze doen, maar hij moet er NU uit!
Wat ik dacht met betrekking tot het personeel in het ziekenhuis
3. Als die knappe dokter nu maar vrij heeft en deze vrouw gewoon bij mij blijft, komt het allemaal goed. Ik wil sowieso liever een vrouw. Kan ik dat nog aangeven?
4. Oh God, ze gaat wel weg en wie zegt ze nu dat er af komt lossen? Nee, niet die knappe dokter!
5. Dan trek ik ook geen nachthemd meer aan. Ik beval nog enigszins fatsoenlijk in dit stippeltjes jurkje 😉
6. Hoeveel verschillende kleuren Crocs bestaan er eigenlijk? Ik geloof dat ik er wel 25 heb gezien…
Wat ik in het algemeen dacht
7. Ik hoor een paar kamers verderop een vrouw heel hard gillen: dit is niet bemoedigend, als ik maar niet zo ga gillen. Patrick stopt dan maar een washandje in mijn mond of zo…
8. Ik heb trek in een Twix en een broodje filet American. Als ik dit achter de rug heb zit doe ik sowieso een moord voor die Twix! Zou het winkeltje dan nog open zijn?
9. Ze zeggen dat ze hem al kunnen zien en hij is kaal?!
10. Ik houd dit niet lang meer vol. Ik geef mezelf een kwartier en dan moet hij er zijn…
En dat laatste lukte!
Deze foto vond ik overigens per toeval in een mapje op de computer en is gemaakt vlak na de geboorte van Milan.
Herkennen jullie nog wat van deze gedachten tijdens de bevalling? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Haha, ik heb moeten lachen! Vooral die van die dokter, en dat stippeltjesjurkje. Ik kon mijn bevalling goed aan dus heb dat niet gedacht. Na ongeveer 16 uur weeën was ik er wel klaar mee en toen dacht ik wel ” ppff, als het maar niet nog langer gaat duren”
Ik dacht na 2 uur persen: ik ga dood. Vond het de eerste keer echt een hel. Eindigde in een keizersnede. Verder was ik eigenlijk redelijk kalm en heb het over me heen laten komen…