Donderdag, dus leek het mij leuk om een echte ’throwback thursday’ blog te schrijven. En toen ik ook nog mijn poëziealbum tegenkwam wist ik meteen waar deze blog over moest gaan. Het was leuk om alle versjes weer terug te lezen. Een aantal familieleden zijn helaas al overleden, een aantal mensen zijn helemaal niet meer in the picture door bijvoorbeeld een scheiding en verder zijn er veel oud klasgenootjes natuurlijk.
Ik weet trouwens niet of een poëziealbum nog steeds wordt gebruikt, maar het is toch wel erg leuk. M is een jongetje dus ik zie het hier niet zo snel in huis komen en daarom kijken we af en toe nog maar even in deze 😉
Kijk je mee naar mijn favoriete versjes uit mijn poëziealbum?
In 1992 werd er begonnen in dit album en natuurlijk waren mijn ouders de eersten die erin schreven. Zo heb ik ook het handschrift van mijn vader nog, want die is overleden toen ik 17 was. Er is dus nog weinig waar zijn handschrift op staat.
Ook mijn opa en oma konden niet ontbreken in mijn poëziealbum. Net zo waardevol omdat zij er allebei niet meer zijn.
Ik weet nog heel goed dat ik erg onder de indruk was van deze twee pagina’s, geschreven door mijn nicht. Ik spaarde in die tijd alles van dinosaurussen (ja, ik weet het, maar mijn kennis is nu nog heel handig in quizzen), dus dit was natuurlijk al helemaal geweldig, maar dat ze ook nog had gekalligrafeerd was toch wel heel bijzonder!
De volgende twee zijn van vriendinnetjes van vroeger en dan zie je een duidelijk verschil in dit poëziealbum. Waar de volwassenen nog netjes met pen schrijven, is het bij schoolvriendinnetjes vooral heel veel kleur en stickers in plaats van poëzieplaatjes.
-
- Dit gedichtje heb ik zelf nog vaak gebruikt
-
- Dit was het laatste gedichtje in het album
Het laatste versje dateert van 30 april 1996, Koninginnedag dus. Dit album is dus in vier jaar tijd bij heel veel mensen geweest. Nu ligt hij al jaren bij mij in de la en blader ik hem nog weleens door. Ik zou hem niet kunnen missen!
Hebben jullie een poëziealbum?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Geweldig! Ik heb dat van mij nog bewaard. Heb er onlangs tijdens de verhuizing nog even doorheen gebladderd.
Erg fijn is dat, dat je handgeschreven aandenken aan overleden familieleden hebt. Goed bewaren!
Auteur
Leuk hé, dat je hem dan weer terugvindt tijdens een verhuizing! We moeten er zeker zuinig op zijn 😉