Eergisteren publiceerde ik het artikel over het emotiedagboek voor kinderen (wist je dat er ook eentje kunt winnen?). In dat dagboek kunnen kinderen opschrijven of tekenen wat hen dwars zit. Dat zette mij aan het denken, want doen we dat andersom ook? Praten we met onze kinderen over wat óns dwars zit? Ik probeer dat zo min mogelijk te doen, maar afgelopen week kon ik er niet omheen. Enerzijds voelde dat totaal niet oké, want ik ben immers de volwassene en mijn zorgen zijn niet die van hem. Aan de andere kant merkte ik aan hem dat het om hem…

Bekijk bericht