Als kind zijnde had ik een vriendinnetje waar ik dag en nacht was. Zij was mijn beste vriendin en we waren kind aan huis bij elkaar. We zaten ook in dezelfde klas en er was één ding wat ik altijd heel lastig vond. Ik kon toen namelijk goed tekenen (kon ik dat overigens nu nog maar) en als we iets moesten tekenen, tekende zij precies hetzelfde. Haar antwoord was simpel: ze wist zelf niets te bedenken en ik vond het toch niet erg? Stiekem wel, want bedenk gewoon zelf wat. Op de middelbare school werd het gekker. Een aantal jaren…

Bekijk bericht