De afgelopen maanden heb ik mij verdiept in het verbeteren van mijn mindset. Ik was nooit echt negatief, maar kon mij wel heel druk maken om dingen. Ik deed 1001 dingen tegelijk, alles moest perfect en eerlijk is eerlijk, ik vind ook heel veel leuk. Daardoor lukte het mij nooit om af te schalen. Mijn hoofd zat altijd vol. Mijn lijf zei “tot hier en niet verder” en opeens werd ik gedwongen een flinke stap terug te doen. Al was mijn hoofd daar overigens nog niet. Want hoezo had ik burn-out klachten?
Ik vind mijn werk toch leuk en ik heb toch altijd alles goed geregeld? Gaandeweg kwam ik erachter dat het zo niet werkt en hoewel ik er nog lang niet ben (ik ben wel weer 100% aan het werk), heb ik de afgelopen maanden wel heel veel geleerd. Een van die dingen is dat wij mensen per dag meer informatie te verwerken (onder andere door onze schermtijd) krijgen dan mensen 100 jaar geleden in hun hele leven. En dat terwijl onze breinen nog steeds hetzelfde werken. Dat helpt mentaal natuurlijk helemaal niet. Hoe bizar is dat en hoe ga ik daar mee om?
Schermtijd beperken
Online vond ik dit recente onderzoek van ExpressVPN, dat is gedaan onder verschillende generaties en hun schermtijd. Ik ben een millennial en wij zijn de generatie die de opkomst van het internet en smartphones hebben meegemaakt. Wij groeiden op in het offline leven, maar zijn meegegroeid en werden volwassen in het online leven.
Hoe anders is dat voor onze kinderen: Gen-Z? Zij weten immers niet beter. Toch blijkt uit het onderzoek dat we – zowel Gen-Z als wij millennials – met dezelfde dingen worstelen als het gaat om schermtijd.
Zo willen beide generaties hun schermtijd beperken, maar vinden we het wel lastig. Dit geldt voor 28% van Gen-Z tegenover 25% van de millennials. Ik herken dat zo en blijf toch naar mijn telefoon grijpen. Al moet ik zeggen dat ik nu wel iets heb gevonden om daaraan te doen. Kom ik zo nog op terug.
Maar waarom is het dan zo lastig om die schermtijd te beperken? Ook dat komt in het onderzoek naar voren en ook daarin zie je dat Gen-Z niet veel verschilt van millennials. Voor Gen-Z speelt angst om iets te missen (40%) wel iets meer een rol dan bij ons (34%), maar ook wij vinden dat nog lastig. De eindeloze stroom aan updates, meldingen en posts op sociale media creëert een gevoel van urgentie om op de hoogte en betrokken te blijven. Ik herken dat wel.
De slaapstand op mijn telefoon
De afgelopen maanden leerde ik dat ik wat vaker offline moest zijn. Ik wilde mij in ieder geval niet meer online laten beïnvloeden. Ik wil de technologie juist gebruiken om het leven te verbeteren en te vergemakkelijken, maar niet om het te laten domineren.
Ik merkte dat ik somber raakte van alle ellende, dat ik daar zelf ook bang van werd en ik ging mijn leven vergelijken met dat van anderen. Grappig eigenlijk, want ik weet als geen ander dat je op de socials alleen maar ziet wat een ander wil delen. Al het andere zie je niet en het gras is negen van de tien keer echt niet groener bij de buren.
Uiteindelijk koos ik ervoor om een slaapstand in te stellen op mijn telefoon. Deze gaat rond 20.30 uur aan en gaat rond 6.00 uur ’s morgens weer uit. Ik krijg binnen dat tijdsbestek geen meldingen meer binnen en dat geeft zoveel rust. Hierdoor pak ik mijn telefoon veel minder, zie ik minder negatief nieuws en ben ik niet meer geneigd eindeloos door te scrollen. Dit scheelt heel veel!
Het valt niet mee om alleen maar positieve dingen uit mijn telefoongebruik te halen, maar ik stuur daar wel steeds meer op aan. En ach, we denken dat Gen-Z zo anders is als wij, maar in dit geval lijken wij heel erg op onze kinderen 😉
Herken jij dit? Zo ja, hoe ga jij om met je schermtijd? Klets mee in de comments hieronder of op de socials van Mamablogger.