Vorige week vertelde Lonneke over haar heerlijke vakantie in Italië en dat ze weer lekker thuis waren. Toch zijn Lonneke, Mark en Luca onverwachts een midweek naar Limburg en daarover vertelt ze in deze nieuwe blog. En ik weet zeker dat ook jullie dit wel zullen herkennen 😉
Wij zitten onverwachts nog een midweekje in Limburg, vrienden van ons vieren daar vakantie en aangezien Mark nog een weekje vrij is, hebben we ons er even fijn bij aangesloten. Alle was van Italië hing net droog aan het wasrek en kon hoppla weer de koffers in. Zij hebben ook 2 kids, dus helemaal gezellig!
De dag van aankomst is altijd een beetje chaotisch, dus leek het ons het gemakkelijkste om de eerste avond lekker uit eten te gaan. Uit eten gaan met Luca doen wij zo nu en dan en dat dit de ene keer beter gaat dan de andere keer is een understatement. Gisteravond begon heel goed, 2 kinderstoelen naast elkaar, kleurtjes en kleurplaat van de serveerster en allebei een Fristi. Na 5 minuten en 2 slokjes wijn werd het potje met potloden over de tafel heen gezwieperd, net op het moment dat ons voorgerecht op tafel werd gezet. ‘UIT’ riep Luca erbij. Oké, nood escape… de Ipad werd tevoorschijn gehaald, ik had namelijk best trek en zin in de carpaccio die voor mijn neus stond. Net op het moment dat ik dacht, ‘zo dit gaat best goed vanavond’, keek ik naar links en zag mijn kind rechtop in de kinderstoel staan met 1 been al over de rand. Best gevaarlijk. Oké, kom er maar even uit. Snel de laatste happen naar binnen werken en ondertussen Luca in de buurt zien te houden. Dat is namelijk het ‘probleem’. Hij mag van ons best rondlopen rondom de tafels, maar dat doet hij dus niet. Hij rent namelijk linea recta naar buiten of de keuken in of achter de bar…. of… overal waar wij hem niet kunnen zien en wat dus niet mag.
Inmiddels stond het hoofdgerecht klaar, dus kom liefje, even weer de kinderstoel in. Nou mooi niet dus, beentjes keihard gestrekt en schreeuwen ‘neeeeeeeee’, het hele restaurant keek een beetje geamuseerd hoe ik dit ging oplossen. Die mensen wisten vast niet hoeveel kracht mijn kleintje in zijn beentjes heeft en dat ‘nee’ meestal echt ‘nee’ is. Nou zei mijn vriendin, ik probeer het wel even. Vreemde ogen dwingen misschien. Niet dus! Niet bij mijn zoon in elk geval. Lopen wilde hij, bij mensen aan tafel gaan staan, entertainen en af en toe een sprintje trekken naar buiten. Mijn hete kip was inmiddels niet meer heet. Wij gaven ons over, Luca won deze wedstrijd. De 1 achter onze boef aan, de ander wat eten en andersom.
De rest van de week gaan we barbecueën, gewoon heel relaxt voor het huis…is eigenlijk ook veel leuker 😉
Herken jij dit? Wij zijn benieuwd! Laat een reactie achter in de comments hieronder.
-
- Lekker uit eten op de eerste avond!
-
- Dikke vriendjes samen
-
- In Toverland op het paard in de draaimolen
-
- Klimmen en klauteren in Limburg
-
- De favo basics van Kindermusthaves
-
- Super stoer lookje voor de boys!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
