Persoonlijk| Waarom ik doe wat ik doe…

Ik krijg vaak de vraag waarom ik zoveel doe. Waar komt die drive vandaan en waarom wil ik alles? Het begon allemaal met de webshop, maar daar groeide van alles omheen. Van het één kwam het ander en ik vind nu eenmaal al het andere ook leuk. Daarnaast doe ik niets half dus ik ga overal vol in. Ik ben plichtsgetrouw en loyaal dus ik stop ook niet snel met iets.

Als je mijn blog volgt weet je dat ik de webshop deels ben begonnen uit nood, omdat we dubbele lasten hebben. Nog steeds een actueel onderwerp trouwens.

Toch weet je niet het gevoel wat ik daarbij heb gehad en daarom neem ik je nu voor het eerst mee in mijn gedachten. Hier begon het namelijk allemaal mee. Een jaar geleden heb ik dit geschreven en nu pas kan en wil ik het delen…

Daar zat ik dan. Mijn hoofd voorover gebogen over de tafel die bezaaid lag met papieren, rekeningen welteverstaan. Daarbij een map, een kladblok en twee rekenmachines die allebei hetzelfde zeiden; deze maand kon ik ze onmogelijk allemaal betalen. De tranen gleden over mijn wangen en terwijl de paniek toesloeg keek ik naar beneden, naar mijn dikke buik…

Dit is begin 2010, een jaar waarvan we hoopten dat het beter zou zijn dan het jaar ervoor. We zouden ervoor gaan, alles kwam goed. Ons huis stond namelijk vanaf half 2008 te koop. We kochten het huis van mijn ouders en de crisis was nog niet uitgebroken. We hadden kijkers, er kwamen zelfs kijkers voor de tweede keer die al fanatiek maten aan het opnemen waren. We maakten ons geen zorgen, konden het nog een paar maanden met dubbele lasten redden. Het soort appartementen waar wij woonden was populair onder starters en ook de wijk was erg gewild.

Toen begon het te rommelen in de financiële wereld, banken in het buitenland vielen om en ook in Nederland was het alles behalve stabiel. Zodra de woorden “financiële crisis” waren uitgesproken was het gedaan met de kijkers en de maanden verstreken langzaam. We hadden dubbele lasten en dat konden we goed merken. De situatie werd uitzichtloos.

Alles hebben we overwogen, maar mijn man is vaak 60 uur per week van huis voor zijn werk, dus meer werken was voor hem geen optie. Ik kon wel meer werken, maar binnen de sector waarin ik werkte was geen ruimte voor extra uren. Een andere baan was uiteraard lastig en we hadden allebei wel een vast contract met de bijbehorende goede secundaire arbeidsvoorwaarden. We konden het ons ook niet veroorloven om dit op te geven.

Maar wat dan?

Na een jaar dubbele lasten konden we ons huis verhuren. Dit gaf echter niet genoeg rust, want we speelden de hypotheek niet quitte en we hadden al zulke achterstanden opgebouwd, die waren nog erg moeilijk in te lopen. Toch waren we blij dat het huis weer bewoond was en wij er niet zelf iedere keer naartoe hoefden. Door iedere keer in het huis aanwezig te zijn werden we extra met onze neuzen op de feiten gedrukt en dat was op zijn zachtst gezegd alles behalve fijn.

Ik had al de wens om ooit eens voor mezelf te beginnen, maar hoe kan dat zonder geld? En welke weldenkende bank zou mij in deze tijd een lening geven? Ik kon deze tenslotte niet eens afbetalen!

Tot onze grote verrassing bleek ik ook nog eens zwanger en hoewel we daar uiteraard heel erg blij mee waren, werd ik ook overvallen door paniek. Ik vind dat je een kind wel wat te bieden moet hebben naast uiteraard alle liefde en aandacht van de hele wereld. Werk aan de winkel dus!

Webwinkel wens

Een webwinkel runnen was altijd al een wens, maar wel iets voor in de toekomst. Maar er moest extra geld verdiend worden, dus werd toekomstmuziek iets wat ik nu ging doen!

De knoop was dan ook snel doorgehakt, de webwinkel zou er komen. Kleding, sieraden en mode-accessoires dat stond ook al vast, maar hoe dan verder? Er kwamen een hoop vragen op mij af; had ik een vergunning nodig om zoiets te doen vanuit huis? hoe zorg ik voor een goedwerkende webwinkel? Wanneer ga ik naar de KvK? Hoe en waar koop ik in en hoe kom ik überhaupt aan geld om in te kopen?

“It takes money to make money” zover was ik al, maar hoe dan? Een lening was geen optie en spaargeld was er al heel lang niet meer. Ik nam risico’s. Kocht een heel klein beetje in, verkocht dat gelukkig heel snel en dat geld investeerde ik weer in de webwinkel. Beetje bij beetje en met heel kleine stapjes kwam ik steeds een stukje verder. QueenC was geboren en is inmiddels al 4 jaar oud!

Nu zijn we alweer beland in 2015 en ons kleine mannetje zit op school. Deze ellende (die overigens nog steeds speelt, maar je raakt eraan gewend) heeft ook heel veel goeds gebracht. Ik ben een heel andere weg ingeslagen en hoe! er is zoveel omheen gekomen, maar wel met één rode draad en dat is de online wereld. Die wereld verandert constant en is dus altijd in beweging. Ik vind dat geweldig! Ik heb zoveel geleerd en er valt nog zoveel te leren.

Gekkenwerk? Ja, soms wel. Geweldig? Ja, altijd! En daarom voelt het werk niet als werk ook al moet ik wel extra verdienen. Daar komt dus mijn drive vandaan en daarom wil ik ook zo graag. En vandaag komen er weer 1001 taken op mij af, maar ik heb er zin. Kom maar op!

Marisca

Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.

Find me on: Web | Twitter/X | Instagram | Facebook