‘Niet klagen, maar dragen’ denk ik vaak. En heel vaak lukt mij dat ook. Maar soms is dat verdomd lastig kan ik je vertellen. Met heel je verstand weet je dat er ergere dingen zijn in de wereld en als je het allemaal relativeert is het heus wel te overzien. En dat is ook zo, maarrrrrrrrrr… Het lukt mij ook lang niet altijd om positief te blijven.
Ik ben nogal praktisch dus nadat Milan en ik zaterdag dat ongeluk hadden gehad, ben ik meteen gaan handelen. Bellen, formulieren invullen, zorgen dat de sleepwagen snel komt en daarna de verloskundige bellen voor een extra check. Pas toen ik thuis kwam dacht ik na over wat er allemaal gebeurd was. Ik ben nuchter genoeg om niet te denken aan hoe het af had kunnen lopen, want dat is niet relevant. Maar als je je dan realiseert dat je derde auto in twee jaar tijd ook richting de sloop kan, vraag je je echt wel af waarom je dit overkomt. Wat hebben we dan ooit zo verkeerd gedaan dat we dit verdienen? Het geluk mag toch ook wel eens een keer onze kant opkomen?
Nu hoor ik mensen denken dat we heel veel hebben om dankbaar voor te zijn. Een goed huwelijk, een fantastisch kind en een tweede kindje op komst. En ja, daar hebben jullie helemaal gelijk in, maar het is toch menselijk om zo te denken? Je kunt toch niet altijd alleen maar positief zijn?
Hoe blijf ik dan wel positief?
Milan zorgt ervoor dat ik niet te lang in dat negatieve gevoel blijf hangen. Hij voelt feilloos aan wanneer ik niet lekker in mijn vel zit en komt dan met die kleine armpjes uitgestoken naar mij toe voor een knuffel. Daar word je toch gelukkig van?
Verder zit het hem in kleine dingen; een fijne werkdag, een leuk mailtje in mijn mailbox voor Mamablogger, een bos bloemen, de zon die schijnt, iets leuks om naar uit te kijken etc. Dat zorgt ervoor dat je dagen niet meteen waardeloos zijn.
En daar wil ik ook voor waken, want hoe beroerd je dag ook is, er zijn altijd wel mooie dingen aan die dag. Al moet je soms wel even zoeken haha. Probeer daar in ieder geval wel bij stil te staan.
Ik ga ook weer even zoeken naar mooie momenten en begin de dag met een lach. Verder zie ik wel wat hij brengt…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
En wat zeg je moeder altijd alles komt goed
Auteur
Ik hoop het mam!
Heel herkenbaar hoor!
Maar inderdaad soms even heel bewust stilstaan bij de zegeningen die je hebt en de kleine positieve dingen en die slepen je er doorheen!