Het liefst zou ik afgelopen week gewoon niet delen, want het was geen fijne week. Het houdt niet over helaas: vorige week een keelontsteking, deze week een blaasontsteking en flink last van mijn rug. Ondertussen probeerde ik ook alles zo normaal mogelijk te houden. Kijken jullie mee?
Maandag
Alles staat weer klaar voor een nieuwe dag. Ik heb vandaag een OC-dag en heb er zin in. Todat…
…Een blaasontsteking roet in het eten gooit. Echt, ik baal zo enorm! Ik heb altijd antibiotica in huis hiervoor en start meteen. Die doet eigenlijk wel snel zijn werk, maar omdat ik de hele tijd moet plassen, is een OC-dag niet heel handig. Ik moet dan constant opstaan en de presentaties storen. Ik meld mij daarom af voor die dag en besluit lekker thuis te werken. Gelukkig kan ik lekker veel doen!
Hoe schattig is deze tekening die Floris op school maakt voor opa en oma ‘Fijnen Faaltijn’ Zo lief!
Dinsdag
Ik ga weer naar kantoor vandaag. Ik werk de ochtend daar en de middag thuis. Het is lekker druk dus ik maak geen foto’s. ’s Avonds heeft Floris een speurtocht uitgezet op zijn kamer. We moeten ‘alu eelustiek stukjes’ vinden. Oftewel, alle elastiek stukjes zoeken, haha.
Woensdag
Alweer vroeg een nieuwe tekening van onze kunstenaar.
Het is carnaval op school. Floris is verkleed als vampier en eenmaal op school, staat deze aanhanger op het plein. Dat belooft een feestje te worden!
Om een beetje op te knappen en van mijn rugpijn af te komen (ik word nu echt zo’n enorme klager), besluit ik meteen een ommetje te lopen nadat ik Floris naar school heb gebracht. Het is niet lang en niet ver, maar ik ben toch weer even lekker in beweging.
We krijgen deze foto van school, zo schattig!
Hoewel hij Valentijn commerciële onzin vindt, neemt Pat toch een bosje bloemen voor me mee naar huis. Heel erg lief!
Donderdag
De rugpijn neemt toe en eenmaal op het werk gaat het echt niet. In overleg besluit ik thuis te gaan werken, dan kan ik het zitten makkelijker afwisselen. Gelukkig helpt dat wel een beetje. Ik haal Floris lopend uit school, omdat dat eigenlijk het meest fijn is. Onderweg lijkt het wel lente.
Aan het einde van de middag mag ik weer naar de huisarts met mijn strippenkaart en ik krijg te horen dat de klachten waarschijnlijk komen van het syndroom van Tietze en een holle rug. Het is een ietwat vreemde afspraak en ik word er niet heel wijs uit. Ik krijg pijnstillers, maar ik heb liever dat we iets doen om erger te voorkomen dan alleen symptoombestrijding.
Vrijdag
De rugpijn neem in de avond en nacht echter alleen maar toe en ik weet van gekkigheid niet meer wat ik moet doen. Ik kan niet staan, niet zitten, maar ook niet liggen. Ik lig huilend in bed van ellende en ga uiteindelijk maar naar beneden. Rond 3.00 uur lig ik weer op bed en val ik uiteindelijk toch nog twee uurtjes in slaap.
’s Morgens ga ik toch naar kantoor en ik besluit ook gewoon te fietsen. Beweging is immers goed. Wel neem ik nog even contact op met de huisarts, want die pijn van vannacht was verschrikkelijk ondanks de pijnstillers. Ze gaan overleggen en ik word later deze ochtend teruggebeld. Ik krijg vervolgens Tramadol voorgeschreven. Dit is een vrij zware pijnstiller en eigenlijk gewoon troep. Ik hoop deze niet nodig te hebben. Gelukkig gaat het op kantoor best oké.
Zaterdag
Na een goede nacht komt de kapster weer voor de jongens.
En deze kaartjes helpen altijd, zo lief!
Ik ben zo klaar met het binnen zitten en al dat ellendige gedoe, we gaan op pad! We rijden even naar Rotterdam en ik koop ik er onder andere een spijkermat bij de Decathlon voor mijn rug. Wat een heerlijk ding! Ook gaan we even spontaan met z’n viertjes lunchen bij Loetje. Het is zo fijn er weer even lekker uit te zijn.
Zondag
Samen met mijn broer, schoonzus, zus en zwager gaan we naar Scheveningen. We lunchen bij ‘Moeke’ en maken – terwijl het even droog is – een korte wandeling. Daarna eten we bij mijn ouders. Een fijne afsluiter van de week!
Dit was onze week en ik hoop zo dat komende week in ieder geval weer beter is. Duimen jullie met mij mee? Fijne week in ieder geval en mocht je vakantie hebben, geniet er maar lekker van!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
